зненаві́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зненаві́дны зненаві́дная зненаві́днае зненаві́дныя
Р. зненаві́днага зненаві́днай
зненаві́днае		 зненаві́днага зненаві́дных
Д. зненаві́днаму зненаві́днай зненаві́днаму зненаві́дным
В. зненаві́дны (неадуш.)
зненаві́днага (адуш.)		 зненаві́дную зненаві́днае зненаві́дныя (неадуш.)
зненаві́дных (адуш.)
Т. зненаві́дным зненаві́днай
зненаві́днаю		 зненаві́дным зненаві́днымі
М. зненаві́дным зненаві́днай зненаві́дным зненаві́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)