зненаві́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зненаві́сны зненаві́сная зненаві́снае зненаві́сныя
Р. зненаві́снага зненаві́снай
зненаві́снае		 зненаві́снага зненаві́сных
Д. зненаві́снаму зненаві́снай зненаві́снаму зненаві́сным
В. зненаві́сны (неадуш.)
зненаві́снага (адуш.)		 зненаві́сную зненаві́снае зненаві́сныя (неадуш.)
зненаві́сных (адуш.)
Т. зненаві́сным зненаві́снай
зненаві́снаю		 зненаві́сным зненаві́снымі
М. зненаві́сным зненаві́снай зненаві́сным зненаві́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)