Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
бвгдежзйклмнпрстўхцчш-

до́плераўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́плераўскі до́плераўская до́плераўскае до́плераўскія
Р. до́плераўскага до́плераўскай
до́плераўскае		 до́плераўскага до́плераўскіх
Д. до́плераўскаму до́плераўскай до́плераўскаму до́плераўскім
В. до́плераўскі (неадуш.)
до́плераўскага (адуш.)		 до́плераўскую до́плераўскае до́плераўскія (неадуш.)
до́плераўскіх (адуш.)
Т. до́плераўскім до́плераўскай
до́плераўскаю		 до́плераўскім до́плераўскімі
М. до́плераўскім до́плераўскай до́плераўскім до́плераўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

до́пуск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́пуск до́пускі
Р. до́пуску до́пускаў
Д. до́пуску до́пускам
В. до́пуск до́пускі
Т. до́пускам до́пускамі
М. до́пуску до́пусках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

до́пускавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́пускавы до́пускавая до́пускавае до́пускавыя
Р. до́пускавага до́пускавай
до́пускавае		 до́пускавага до́пускавых
Д. до́пускаваму до́пускавай до́пускаваму до́пускавым
В. до́пускавы (неадуш.)
до́пускавага (адуш.)		 до́пускавую до́пускавае до́пускавыя (неадуш.)
до́пускавых (адуш.)
Т. до́пускавым до́пускавай
до́пускаваю		 до́пускавым до́пускавымі
М. до́пускавым до́пускавай до́пускавым до́пускавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

до́пыт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́пыт до́пыты
Р. до́пыту до́пытаў
Д. до́пыту до́пытам
В. до́пыт до́пыты
Т. до́пытам до́пытамі
М. до́пыце до́пытах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

до́пытны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́пытны до́пытная до́пытнае до́пытныя
Р. до́пытнага до́пытнай
до́пытнае		 до́пытнага до́пытных
Д. до́пытнаму до́пытнай до́пытнаму до́пытным
В. до́пытны (неадуш.)
до́пытнага (адуш.)		 до́пытную до́пытнае до́пытныя (неадуш.)
до́пытных (адуш.)
Т. до́пытным до́пытнай
до́пытнаю		 до́пытным до́пытнымі
М. до́пытным до́пытнай до́пытным до́пытных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

до́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. до́р
Р. до́ру
Д. до́ру
В. до́р
Т. до́рам
М. до́ры

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

до́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. до́ра до́ры
Р. до́ры до́р
Д. до́ры до́рам
В. до́ру до́ры
Т. до́рай
до́раю		 до́рамі
М. до́ры до́рах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

до́рага

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
до́рага даражэ́й найдаражэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

До́рагава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. До́рагава
Р. До́рагава
Д. До́рагаву
В. До́рагава
Т. До́рагавам
М. До́рагаве

до́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́раны до́раная до́ранае до́раныя
Р. до́ранага до́ранай
до́ранае		 до́ранага до́раных
Д. до́ранаму до́ранай до́ранаму до́раным
В. до́раны (неадуш.)
до́ранага (адуш.)		 до́раную до́ранае до́раныя (неадуш.)
до́раных (адуш.)
Т. до́раным до́ранай
до́ранаю		 до́раным до́ранымі
М. до́раным до́ранай до́раным до́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.