Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

двухрадко́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	двухрадко́вік	двухрадко́вікі
Р.	двухрадко́віка	двухрадко́вікаў
Д.	двухрадко́віку	двухрадко́вікам
В.	двухрадко́вік	двухрадко́вікі
Т.	двухрадко́вікам	двухрадко́вікамі
М.	двухрадко́віку	двухрадко́віках

Крыніцы: piskunou2012.

двухрадко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двухрадко́вы	двухрадко́вая	двухрадко́вае	двухрадко́выя
Р.	двухрадко́вага	двухрадко́вай двухрадко́вае	двухрадко́вага	двухрадко́вых
Д.	двухрадко́ваму	двухрадко́вай	двухрадко́ваму	двухрадко́вым
В.	двухрадко́вы (неадуш.) двухрадко́вага (адуш.)	двухрадко́вую	двухрадко́вае	двухрадко́выя (неадуш.) двухрадко́вых (адуш.)
Т.	двухрадко́вым	двухрадко́вай двухрадко́ваю	двухрадко́вым	двухрадко́вымі
М.	двухрадко́вым	двухрадко́вай	двухрадко́вым	двухрадко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

двухрадко́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	двухрадко́ўе	двухрадко́ўі
Р.	двухрадко́ўя	двухрадко́ўяў
Д.	двухрадко́ўю	двухрадко́ўям
В.	двухрадко́ўе	двухрадко́ўі
Т.	двухрадко́ўем	двухрадко́ўямі
М.	двухрадко́ўі	двухрадко́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двухра́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двухра́дны	двухра́дная	двухра́днае	двухра́дныя
Р.	двухра́днага	двухра́днай двухра́днае	двухра́днага	двухра́дных
Д.	двухра́днаму	двухра́днай	двухра́днаму	двухра́дным
В.	двухра́дны (неадуш.) двухра́днага (адуш.)	двухра́дную	двухра́днае	двухра́дныя (неадуш.) двухра́дных (адуш.)
Т.	двухра́дным	двухра́днай двухра́днаю	двухра́дным	двухра́днымі
М.	двухра́дным	двухра́днай	двухра́дным	двухра́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

двухраздзе́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двухраздзе́льны	двухраздзе́льная	двухраздзе́льнае	двухраздзе́льныя
Р.	двухраздзе́льнага	двухраздзе́льнай двухраздзе́льнае	двухраздзе́льнага	двухраздзе́льных
Д.	двухраздзе́льнаму	двухраздзе́льнай	двухраздзе́льнаму	двухраздзе́льным
В.	двухраздзе́льны (неадуш.) двухраздзе́льнага (адуш.)	двухраздзе́льную	двухраздзе́льнае	двухраздзе́льныя (неадуш.) двухраздзе́льных (адуш.)
Т.	двухраздзе́льным	двухраздзе́льнай двухраздзе́льнаю	двухраздзе́льным	двухраздзе́льнымі
М.	двухраздзе́льным	двухраздзе́льнай	двухраздзе́льным	двухраздзе́льных

Крыніцы: piskunou2012.

двухразо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
двухразо́ва	-	-

двухразо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двухразо́вы	двухразо́вая	двухразо́вае	двухразо́выя
Р.	двухразо́вага	двухразо́вай двухразо́вае	двухразо́вага	двухразо́вых
Д.	двухразо́ваму	двухразо́вай	двухразо́ваму	двухразо́вым
В.	двухразо́вы (неадуш.) двухразо́вага (адуш.)	двухразо́вую	двухразо́вае	двухразо́выя (неадуш.) двухразо́вых (адуш.)
Т.	двухразо́вым	двухразо́вай двухразо́ваю	двухразо́вым	двухразо́вымі
М.	двухразо́вым	двухразо́вай	двухразо́вым	двухразо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двухра́ўндавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двухра́ўндавы	двухра́ўндавая	двухра́ўндавае	двухра́ўндавыя
Р.	двухра́ўндавага	двухра́ўндавай двухра́ўндавае	двухра́ўндавага	двухра́ўндавых
Д.	двухра́ўндаваму	двухра́ўндавай	двухра́ўндаваму	двухра́ўндавым
В.	двухра́ўндавы (неадуш.) двухра́ўндавага (адуш.)	двухра́ўндавую	двухра́ўндавае	двухра́ўндавыя (неадуш.) двухра́ўндавых (адуш.)
Т.	двухра́ўндавым	двухра́ўндавай двухра́ўндаваю	двухра́ўндавым	двухра́ўндавымі
М.	двухра́ўндавым	двухра́ўндавай	двухра́ўндавым	двухра́ўндавых

Крыніцы: piskunou2012.

двухро́гі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двухро́гі	двухро́гая	двухро́гае	двухро́гія
Р.	двухро́гага	двухро́гай двухро́гае	двухро́гага	двухро́гіх
Д.	двухро́гаму	двухро́гай	двухро́гаму	двухро́гім
В.	двухро́гі (неадуш.) двухро́гага (адуш.)	двухро́гую	двухро́гае	двухро́гія (неадуш.) двухро́гіх (адуш.)
Т.	двухро́гім	двухро́гай двухро́гаю	двухро́гім	двухро́гімі
М.	двухро́гім	двухро́гай	двухро́гім	двухро́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

двухро́давы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двухро́давы	двухро́давая	двухро́давае	двухро́давыя
Р.	двухро́давага	двухро́давай двухро́давае	двухро́давага	двухро́давых
Д.	двухро́даваму	двухро́давай	двухро́даваму	двухро́давым
В.	двухро́давы (неадуш.) двухро́давага (адуш.)	двухро́давую	двухро́давае	двухро́давыя (неадуш.) двухро́давых (адуш.)
Т.	двухро́давым	двухро́давай двухро́даваю	двухро́давым	двухро́давымі
М.	двухро́давым	двухро́давай	двухро́давым	двухро́давых

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)