двухрадко́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двухрадко́вік двухрадко́вікі
Р. двухрадко́віка двухрадко́вікаў
Д. двухрадко́віку двухрадко́вікам
В. двухрадко́вік двухрадко́вікі
Т. двухрадко́вікам двухрадко́вікамі
М. двухрадко́віку двухрадко́віках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)