двухрадко́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двухрадко́ўе двухрадко́ўі
Р. двухрадко́ўя двухрадко́ўяў
Д. двухрадко́ўю двухрадко́ўям
В. двухрадко́ўе двухрадко́ўі
Т. двухрадко́ўем двухрадко́ўямі
М. двухрадко́ўі двухрадко́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)