Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

анафары́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	анафары́чны	анафары́чная	анафары́чнае	анафары́чныя
Р.	анафары́чнага	анафары́чнай анафары́чнае	анафары́чнага	анафары́чных
Д.	анафары́чнаму	анафары́чнай	анафары́чнаму	анафары́чным
В.	анафары́чны (неадуш.) анафары́чнага (адуш.)	анафары́чную	анафары́чнае	анафары́чныя (неадуш.) анафары́чных (адуш.)
Т.	анафары́чным	анафары́чнай анафары́чнаю	анафары́чным	анафары́чнымі
М.	анафары́чным	анафары́чнай	анафары́чным	анафары́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

анафарэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ана́фема

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

анафемава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	анафемава́ны	анафемава́ная	анафемава́нае	анафемава́ныя
Р.	анафемава́нага	анафемава́най анафемава́нае	анафемава́нага	анафемава́ных
Д.	анафемава́наму	анафемава́най	анафемава́наму	анафемава́ным
В.	анафемава́ны (неадуш.) анафемава́нага (адуш.)	анафемава́ную	анафемава́нае	анафемава́ныя (неадуш.) анафемава́ных (адуш.)
Т.	анафемава́ным	анафемава́най анафемава́наю	анафемава́ным	анафемава́нымі
М.	анафемава́ным	анафемава́най	анафемава́ным	анафемава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

анафемава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	анафемава́ны	анафемава́ная	анафемава́нае	анафемава́ныя
Р.	анафемава́нага	анафемава́най анафемава́нае	анафемава́нага	анафемава́ных
Д.	анафемава́наму	анафемава́най	анафемава́наму	анафемава́ным
В.	анафемава́ны (неадуш.) анафемава́нага (адуш.)	анафемава́ную	анафемава́нае	анафемава́ныя (неадуш.) анафемава́ных (адуш.)
Т.	анафемава́ным	анафемава́най анафемава́наю	анафемава́ным	анафемава́нымі
М.	анафемава́ным	анафемава́най	анафемава́ным	анафемава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

анафемава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	анафемава́ны	анафемава́ная	анафемава́нае	анафемава́ныя
Р.	анафемава́нага	анафемава́най анафемава́нае	анафемава́нага	анафемава́ных
Д.	анафемава́наму	анафемава́най	анафемава́наму	анафемава́ным
В.	анафемава́ны (неадуш.) анафемава́нага (адуш.)	анафемава́ную	анафемава́нае	анафемава́ныя (неадуш.) анафемава́ных (адуш.)
Т.	анафемава́ным	анафемава́най анафемава́наю	анафемава́ным	анафемава́нымі
М.	анафемава́ным	анафемава́най	анафемава́ным	анафемава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

анафемава́ць

‘накласці (накладваць) анафему на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

анафемава́ць

‘накласці (накладваць) анафему на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

ана́фемскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ана́фемскі	ана́фемская	ана́фемскае	ана́фемскія
Р.	ана́фемскага	ана́фемскай ана́фемскае	ана́фемскага	ана́фемскіх
Д.	ана́фемскаму	ана́фемскай	ана́фемскаму	ана́фемскім
В.	ана́фемскі (неадуш.) ана́фемскага (адуш.)	ана́фемскую	ана́фемскае	ана́фемскія (неадуш.) ана́фемскіх (адуш.)
Т.	ана́фемскім	ана́фемскай ана́фемскаю	ана́фемскім	ана́фемскімі
М.	ана́фемскім	ана́фемскай	ана́фемскім	ана́фемскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ана́фемстваванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum