анафемава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
анафемава́ны | анафемава́ная | анафемава́нае | анафемава́ныя | |
анафемава́нага | анафемава́най анафемава́нае |
анафемава́нага | анафемава́ных | |
анафемава́наму | анафемава́най | анафемава́наму | анафемава́ным | |
анафемава́ны ( анафемава́нага ( |
анафемава́ную | анафемава́нае | анафемава́ныя ( анафемава́ных ( |
|
анафемава́ным | анафемава́най анафемава́наю |
анафемава́ным | анафемава́нымі | |
анафемава́ным | анафемава́най | анафемава́ным | анафемава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)