Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

абмежава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмяжу́ю абмяжу́ем
2-я ас. абмяжу́еш абмяжу́еце
3-я ас. абмяжу́е абмяжу́юць
Прошлы час
м. абмежава́ў абмежава́лі
ж. абмежава́ла
н. абмежава́ла
Загадны лад
2-я ас. абмяжу́й абмяжу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абмежава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абме́жак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абме́жак абме́жкі
Р. абме́жка абме́жкаў
Д. абме́жку абме́жкам
В. абме́жак абме́жкі
Т. абме́жкам абме́жкамі
М. абме́жку абме́жках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абме́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абме́жанне абме́жанні
Р. абме́жання абме́жанняў
Д. абме́жанню абме́жанням
В. абме́жанне абме́жанні
Т. абме́жаннем абме́жаннямі
М. абме́жанні абме́жаннях

Крыніцы: piskunou2012.

абме́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абме́жаны абме́жаная абме́жанае абме́жаныя
Р. абме́жанага абме́жанай
абме́жанае		 абме́жанага абме́жаных
Д. абме́жанаму абме́жанай абме́жанаму абме́жаным
В. абме́жаны (неадуш.)
абме́жанага (адуш.)		 абме́жаную абме́жанае абме́жаныя (неадуш.)
абме́жаных (адуш.)
Т. абме́жаным абме́жанай
абме́жанаю		 абме́жаным абме́жанымі
М. абме́жаным абме́жанай абме́жаным абме́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

абме́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абме́жаны абме́жаная абме́жанае абме́жаныя
Р. абме́жанага абме́жанай
абме́жанае		 абме́жанага абме́жаных
Д. абме́жанаму абме́жанай абме́жанаму абме́жаным
В. абме́жаны (неадуш.)
абме́жанага (адуш.)		 абме́жаную абме́жанае абме́жаныя (неадуш.)
абме́жаных (адуш.)
Т. абме́жаным абме́жанай
абме́жанаю		 абме́жаным абме́жанымі
М. абме́жаным абме́жанай абме́жаным абме́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

абме́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абме́жнік абме́жнікі
Р. абме́жніка абме́жнікаў
Д. абме́жніку абме́жнікам
В. абме́жніка абме́жнікаў
Т. абме́жнікам абме́жнікамі
М. абме́жніку абме́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

абме́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абме́жуся абме́жымся
2-я ас. абме́жышся абме́жыцеся
3-я ас. абме́жыцца абме́жацца
Прошлы час
м. абме́жыўся абме́жыліся
ж. абме́жылася
н. абме́жылася
Загадны лад
2-я ас. абме́жся абме́жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абме́жыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

абме́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абме́жу абме́жым
2-я ас. абме́жыш абме́жыце
3-я ас. абме́жыць абме́жаць
Прошлы час
м. абме́жыў абме́жылі
ж. абме́жыла
н. абме́жыла
Загадны лад
2-я ас. абме́ж абме́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час абме́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абмелава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмелава́ны абмелава́ная абмелава́нае абмелава́ныя
Р. абмелава́нага абмелава́най
абмелава́нае		 абмелава́нага абмелава́ных
Д. абмелава́наму абмелава́най абмелава́наму абмелава́ным
В. абмелава́ны (неадуш.)
абмелава́нага (адуш.)		 абмелава́ную абмелава́нае абмелава́ныя (неадуш.)
абмелава́ных (адуш.)
Т. абмелава́ным абмелава́най
абмелава́наю		 абмелава́ным абмелава́нымі
М. абмелава́ным абмелава́най абмелава́ным абмелава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

абмелава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмялу́ю абмялу́ем
2-я ас. абмялу́еш абмялу́еце
3-я ас. абмялу́е абмялу́юць
Прошлы час
м. абмелава́ў абмелава́лі
ж. абмелава́ла
н. абмелава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абмелава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.