абме́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абме́жнік | абме́жнікі | |
| абме́жніка | абме́жнікаў | |
| абме́жніку | абме́жнікам | |
| абме́жніка | абме́жнікаў | |
| абме́жнікам | абме́жнікамі | |
| абме́жніку | абме́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)