абме́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абме́жу абме́жым
2-я ас. абме́жыш абме́жыце
3-я ас. абме́жыць абме́жаць
Прошлы час
м. абме́жыў абме́жылі
ж. абме́жыла
н. абме́жыла
Загадны лад
2-я ас. абме́ж абме́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час абме́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)