абме́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абме́лены |
абме́леная |
абме́ленае |
абме́леныя |
| Р. |
абме́ленага |
абме́ленай абме́ленае |
абме́ленага |
абме́леных |
| Д. |
абме́ленаму |
абме́ленай |
абме́ленаму |
абме́леным |
| В. |
абме́лены (неадуш.) абме́ленага (адуш.) |
абме́леную |
абме́ленае |
абме́леныя (неадуш.) абме́леных (адуш.) |
| Т. |
абме́леным |
абме́ленай абме́ленаю |
абме́леным |
абме́ленымі |
| М. |
абме́леным |
абме́ленай |
абме́леным |
абме́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абме́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абме́н |
| Р. |
абме́ну |
| Д. |
абме́ну |
| В. |
абме́н |
| Т. |
абме́нам |
| М. |
абме́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абме́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абме́нены |
абме́неная |
абме́ненае |
абме́неныя |
| Р. |
абме́ненага |
абме́ненай абме́ненае |
абме́ненага |
абме́неных |
| Д. |
абме́ненаму |
абме́ненай |
абме́ненаму |
абме́неным |
| В. |
абме́нены (неадуш.) абме́ненага (адуш.) |
абме́неную |
абме́ненае |
абме́неныя (неадуш.) абме́неных (адуш.) |
| Т. |
абме́неным |
абме́ненай абме́ненаю |
абме́неным |
абме́ненымі |
| М. |
абме́неным |
абме́ненай |
абме́неным |
абме́неных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абме́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абме́нены |
абме́неная |
абме́ненае |
абме́неныя |
| Р. |
абме́ненага |
абме́ненай абме́ненае |
абме́ненага |
абме́неных |
| Д. |
абме́ненаму |
абме́ненай |
абме́ненаму |
абме́неным |
| В. |
абме́нены (неадуш.) абме́ненага (адуш.) |
абме́неную |
абме́ненае |
абме́неныя (неадуш.) абме́неных (адуш.) |
| Т. |
абме́неным |
абме́ненай абме́ненаю |
абме́неным |
абме́ненымі |
| М. |
абме́неным |
абме́ненай |
абме́неным |
абме́неных |
Кароткая форма: абме́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абме́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абме́ннік |
абме́ннікі |
| Р. |
абме́нніка |
абме́ннікаў |
| Д. |
абме́нніку |
абме́ннікам |
| В. |
абме́ннік |
абме́ннікі |
| Т. |
абме́ннікам |
абме́ннікамі |
| М. |
абме́нніку |
абме́нніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
абме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абме́нны |
абме́нная |
абме́ннае |
абме́нныя |
| Р. |
абме́ннага |
абме́ннай абме́ннае |
абме́ннага |
абме́нных |
| Д. |
абме́ннаму |
абме́ннай |
абме́ннаму |
абме́нным |
| В. |
абме́нны (неадуш.) абме́ннага (адуш.) |
абме́нную |
абме́ннае |
абме́нныя (неадуш.) абме́нных (адуш.) |
| Т. |
абме́нным |
абме́ннай абме́ннаю |
абме́нным |
абме́ннымі |
| М. |
абме́нным |
абме́ннай |
абме́нным |
абме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абме́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абме́ньваюся |
абме́ньваемся |
| 2-я ас. |
абме́ньваешся |
абме́ньваецеся |
| 3-я ас. |
абме́ньваецца |
абме́ньваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абме́ньваўся |
абме́ньваліся |
| ж. |
абме́ньвалася |
| н. |
абме́ньвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абме́ньвайся |
абме́ньвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абме́ньваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.