абме́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абме́жанне | абме́жанні | |
абме́жання | абме́жанняў | |
абме́жанню | абме́жанням | |
абме́жанне | абме́жанні | |
абме́жаннем | абме́жаннямі | |
абме́жанні | абме́жаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)