расхінё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расхінё́ны |
расхінё́ная |
расхінё́нае |
расхінё́ныя |
| Р. |
расхінё́нага |
расхінё́най расхінё́нае |
расхінё́нага |
расхінё́ных |
| Д. |
расхінё́наму |
расхінё́най |
расхінё́наму |
расхінё́ным |
| В. |
расхінё́ны (неадуш.) расхінё́нага (адуш.) |
расхінё́ную |
расхінё́нае |
расхінё́ныя (неадуш.) расхінё́ных (адуш.) |
| Т. |
расхінё́ным |
расхінё́най расхінё́наю |
расхінё́ным |
расхінё́нымі |
| М. |
расхінё́ным |
расхінё́най |
расхінё́ным |
расхінё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
расхіну́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расхіну́тасць |
| Р. |
расхіну́тасці |
| Д. |
расхіну́тасці |
| В. |
расхіну́тасць |
| Т. |
расхіну́тасцю |
| М. |
расхіну́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
расхіну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расхіну́ты |
расхіну́тая |
расхіну́тае |
расхіну́тыя |
| Р. |
расхіну́тага |
расхіну́тай расхіну́тае |
расхіну́тага |
расхіну́тых |
| Д. |
расхіну́таму |
расхіну́тай |
расхіну́таму |
расхіну́тым |
| В. |
расхіну́ты (неадуш.) расхіну́тага (адуш.) |
расхіну́тую |
расхіну́тае |
расхіну́тыя (неадуш.) расхіну́тых (адуш.) |
| Т. |
расхіну́тым |
расхіну́тай расхіну́таю |
расхіну́тым |
расхіну́тымі |
| М. |
расхіну́тым |
расхіну́тай |
расхіну́тым |
расхіну́тых |
Кароткая форма: расхіну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
расхіну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расхіну́ся |
расхінё́мся |
| 2-я ас. |
расхіне́шся |
расхіняце́ся |
| 3-я ас. |
расхіне́цца |
расхіну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
расхіну́ўся |
расхіну́ліся |
| ж. |
расхіну́лася |
| н. |
расхіну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расхіні́ся |
расхіні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расхіну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расхіну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расхіну́ |
расхінё́м |
| 2-я ас. |
расхіне́ш |
расхіняце́ |
| 3-я ас. |
расхіне́ |
расхіну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
расхіну́ў |
расхіну́лі |
| ж. |
расхіну́ла |
| н. |
расхіну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расхіні́ |
расхіні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расхіну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расхіста́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расхіста́насць |
| Р. |
расхіста́насці |
| Д. |
расхіста́насці |
| В. |
расхіста́насць |
| Т. |
расхіста́насцю |
| М. |
расхіста́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
расхіста́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расхіста́ны |
расхіста́ная |
расхіста́нае |
расхіста́ныя |
| Р. |
расхіста́нага |
расхіста́най расхіста́нае |
расхіста́нага |
расхіста́ных |
| Д. |
расхіста́наму |
расхіста́най |
расхіста́наму |
расхіста́ным |
| В. |
расхіста́ны (неадуш.) расхіста́нага (адуш.) |
расхіста́ную |
расхіста́нае |
расхіста́ныя (неадуш.) расхіста́ных (адуш.) |
| Т. |
расхіста́ным |
расхіста́най расхіста́наю |
расхіста́ным |
расхіста́нымі |
| М. |
расхіста́ным |
расхіста́най |
расхіста́ным |
расхіста́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
расхіста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расхіста́ны |
расхіста́ная |
расхіста́нае |
расхіста́ныя |
| Р. |
расхіста́нага |
расхіста́най расхіста́нае |
расхіста́нага |
расхіста́ных |
| Д. |
расхіста́наму |
расхіста́най |
расхіста́наму |
расхіста́ным |
| В. |
расхіста́ны (неадуш.) расхіста́нага (адуш.) |
расхіста́ную |
расхіста́нае |
расхіста́ныя (неадуш.) расхіста́ных (адуш.) |
| Т. |
расхіста́ным |
расхіста́най расхіста́наю |
расхіста́ным |
расхіста́нымі |
| М. |
расхіста́ным |
расхіста́най |
расхіста́ным |
расхіста́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
расхіста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расхіста́ны |
расхіста́ная |
расхіста́нае |
расхіста́ныя |
| Р. |
расхіста́нага |
расхіста́най расхіста́нае |
расхіста́нага |
расхіста́ных |
| Д. |
расхіста́наму |
расхіста́най |
расхіста́наму |
расхіста́ным |
| В. |
расхіста́ны (неадуш.) расхіста́нага (адуш.) |
расхіста́ную |
расхіста́нае |
расхіста́ныя (неадуш.) расхіста́ных (адуш.) |
| Т. |
расхіста́ным |
расхіста́най расхіста́наю |
расхіста́ным |
расхіста́нымі |
| М. |
расхіста́ным |
расхіста́най |
расхіста́ным |
расхіста́ных |
Кароткая форма: расхіста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.