узно́сіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узно́шу |
узно́сім |
| 2-я ас. |
узно́сіш |
узно́сіце |
| 3-я ас. |
узно́сіць |
узно́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
узно́сіў |
узно́сілі |
| ж. |
узно́сіла |
| н. |
узно́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узно́сь |
узно́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узно́сячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Узно́снае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
Узно́снае |
| Р. |
Узно́снага |
| Д. |
Узно́снаму |
| В. |
Узно́снае |
| Т. |
Узно́сным |
| М. |
Узно́сным |
узно́ўлены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узно́ўлены |
узно́ўленая |
узно́ўленае |
узно́ўленыя |
| Р. |
узно́ўленага |
узно́ўленай узно́ўленае |
узно́ўленага |
узно́ўленых |
| Д. |
узно́ўленаму |
узно́ўленай |
узно́ўленаму |
узно́ўленым |
| В. |
узно́ўлены (неадуш.) узно́ўленага (адуш.) |
узно́ўленую |
узно́ўленае |
узно́ўленыя (неадуш.) узно́ўленых (адуш.) |
| Т. |
узно́ўленым |
узно́ўленай узно́ўленаю |
узно́ўленым |
узно́ўленымі |
| М. |
узно́ўленым |
узно́ўленай |
узно́ўленым |
узно́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узно́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узно́ўлены |
узно́ўленая |
узно́ўленае |
узно́ўленыя |
| Р. |
узно́ўленага |
узно́ўленай узно́ўленае |
узно́ўленага |
узно́ўленых |
| Д. |
узно́ўленаму |
узно́ўленай |
узно́ўленаму |
узно́ўленым |
| В. |
узно́ўлены (неадуш.) узно́ўленага (адуш.) |
узно́ўленую |
узно́ўленае |
узно́ўленыя (неадуш.) узно́ўленых (адуш.) |
| Т. |
узно́ўленым |
узно́ўленай узно́ўленаю |
узно́ўленым |
узно́ўленымі |
| М. |
узно́ўленым |
узно́ўленай |
узно́ўленым |
узно́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узно́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узно́ўлены |
узно́ўленая |
узно́ўленае |
узно́ўленыя |
| Р. |
узно́ўленага |
узно́ўленай узно́ўленае |
узно́ўленага |
узно́ўленых |
| Д. |
узно́ўленаму |
узно́ўленай |
узно́ўленаму |
узно́ўленым |
| В. |
узно́ўлены (неадуш.) узно́ўленага (адуш.) |
узно́ўленую |
узно́ўленае |
узно́ўленыя (неадуш.) узно́ўленых (адуш.) |
| Т. |
узно́ўленым |
узно́ўленай узно́ўленаю |
узно́ўленым |
узно́ўленымі |
| М. |
узно́ўленым |
узно́ўленай |
узно́ўленым |
узно́ўленых |
Кароткая форма: узно́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узно́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узно́шваюся |
узно́шваемся |
| 2-я ас. |
узно́шваешся |
узно́шваецеся |
| 3-я ас. |
узно́шваецца |
узно́шваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
узно́шваўся |
узно́шваліся |
| ж. |
узно́швалася |
| н. |
узно́швалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узно́швайся |
узно́швайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узно́шваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.