узно́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́ўлены узно́ўленая узно́ўленае узно́ўленыя
Р. узно́ўленага узно́ўленай
узно́ўленае		 узно́ўленага узно́ўленых
Д. узно́ўленаму узно́ўленай узно́ўленаму узно́ўленым
В. узно́ўлены (неадуш.)
узно́ўленага (адуш.)		 узно́ўленую узно́ўленае узно́ўленыя (неадуш.)
узно́ўленых (адуш.)
Т. узно́ўленым узно́ўленай
узно́ўленаю		 узно́ўленым узно́ўленымі
М. узно́ўленым узно́ўленай узно́ўленым узно́ўленых

Кароткая форма: узно́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)