імправіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імправіза́цыя |
імправіза́цыі |
Р. |
імправіза́цыі |
імправіза́цый |
Д. |
імправіза́цыі |
імправіза́цыям |
В. |
імправіза́цыю |
імправіза́цыі |
Т. |
імправіза́цыяй імправіза́цыяю |
імправіза́цыямі |
М. |
імправіза́цыі |
імправіза́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імпры́нтынг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпры́нтынг |
імпры́нтынгі |
Р. |
імпры́нтынгу |
імпры́нтынгаў |
Д. |
імпры́нтынгу |
імпры́нтынгам |
В. |
імпры́нтынг |
імпры́нтынгі |
Т. |
імпры́нтынгам |
імпры́нтынгамі |
М. |
імпры́нтынгу |
імпры́нтынгах |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэгнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
імпрэгнава́нне |
Р. |
імпрэгнава́ння |
Д. |
імпрэгнава́нню |
В. |
імпрэгнава́нне |
Т. |
імпрэгнава́ннем |
М. |
імпрэгнава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэгнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імпрэгнава́ны |
імпрэгнава́ная |
імпрэгнава́нае |
імпрэгнава́ныя |
Р. |
імпрэгнава́нага |
імпрэгнава́най імпрэгнава́нае |
імпрэгнава́нага |
імпрэгнава́ных |
Д. |
імпрэгнава́наму |
імпрэгнава́най |
імпрэгнава́наму |
імпрэгнава́ным |
В. |
імпрэгнава́ны (неадуш.) імпрэгнава́нага (адуш.) |
імпрэгнава́ную |
імпрэгнава́нае |
імпрэгнава́ныя (неадуш.) імпрэгнава́ных (адуш.) |
Т. |
імпрэгнава́ным |
імпрэгнава́най імпрэгнава́наю |
імпрэгнава́ным |
імпрэгнава́нымі |
М. |
імпрэгнава́ным |
імпрэгнава́най |
імпрэгнава́ным |
імпрэгнава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэгнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імпрэгнава́ны |
імпрэгнава́ная |
імпрэгнава́нае |
імпрэгнава́ныя |
Р. |
імпрэгнава́нага |
імпрэгнава́най імпрэгнава́нае |
імпрэгнава́нага |
імпрэгнава́ных |
Д. |
імпрэгнава́наму |
імпрэгнава́най |
імпрэгнава́наму |
імпрэгнава́ным |
В. |
імпрэгнава́ны (неадуш.) імпрэгнава́нага (адуш.) |
імпрэгнава́ную |
імпрэгнава́нае |
імпрэгнава́ныя (неадуш.) імпрэгнава́ных (адуш.) |
Т. |
імпрэгнава́ным |
імпрэгнава́най імпрэгнава́наю |
імпрэгнава́ным |
імпрэгнава́нымі |
М. |
імпрэгнава́ным |
імпрэгнава́най |
імпрэгнава́ным |
імпрэгнава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэгнава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
імпрэгну́ецца |
імпрэгну́юцца |
Прошлы час |
м. |
імпрэгнава́ўся |
імпрэгнава́ліся |
ж. |
імпрэгнава́лася |
н. |
імпрэгнава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
імпрэгну́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэгнава́ць
‘прамочваць, насычаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
імпрэгну́ю |
імпрэгну́ем |
2-я ас. |
імпрэгну́еш |
імпрэгну́еце |
3-я ас. |
імпрэгну́е |
імпрэгну́юць |
Прошлы час |
м. |
імпрэгнава́ў |
імпрэгнава́лі |
ж. |
імпрэгнава́ла |
н. |
імпрэгнава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
імпрэгну́й |
імпрэгну́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
імпрэгну́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэгна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
імпрэгна́цыя |
Р. |
імпрэгна́цыі |
Д. |
імпрэгна́цыі |
В. |
імпрэгна́цыю |
Т. |
імпрэгна́цыяй імпрэгна́цыяю |
М. |
імпрэгна́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэ́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпрэ́за |
імпрэ́зы |
Р. |
імпрэ́зы |
імпрэ́з |
Д. |
імпрэ́зе |
імпрэ́зам |
В. |
імпрэ́зу |
імпрэ́зы |
Т. |
імпрэ́зай імпрэ́заю |
імпрэ́замі |
М. |
імпрэ́зе |
імпрэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.