чамяры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чамяры́чны |
чамяры́чная |
чамяры́чнае |
чамяры́чныя |
Р. |
чамяры́чнага |
чамяры́чнай чамяры́чнае |
чамяры́чнага |
чамяры́чных |
Д. |
чамяры́чнаму |
чамяры́чнай |
чамяры́чнаму |
чамяры́чным |
В. |
чамяры́чны (неадуш.) чамяры́чнага (адуш.) |
чамяры́чную |
чамяры́чнае |
чамяры́чныя (неадуш.) чамяры́чных (адуш.) |
Т. |
чамяры́чным |
чамяры́чнай чамяры́чнаю |
чамяры́чным |
чамяры́чнымі |
М. |
чамяры́чным |
чамяры́чнай |
чамяры́чным |
чамяры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Чамяры́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Чамяры́чына |
Р. |
Чамяры́чына |
Д. |
Чамяры́чыну |
В. |
Чамяры́чына |
Т. |
Чамяры́чынам |
М. |
Чамяры́чыне |
ча́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ча́н |
ча́ны |
Р. |
ча́на |
ча́наў |
Д. |
ча́ну |
ча́нам |
В. |
ча́н |
ча́ны |
Т. |
ча́нам |
ча́намі |
М. |
ча́не |
ча́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ча́навічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ча́навічы |
Р. |
Ча́навіч Ча́навічаў |
Д. |
Ча́навічам |
В. |
Ча́навічы |
Т. |
Ча́навічамі |
М. |
Ча́навічах |
Чанаві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Чанаві́чы |
Р. |
Чанаві́ч Чанаві́чаў |
Д. |
Чанаві́чам |
В. |
Чанаві́чы |
Т. |
Чанаві́чамі |
М. |
Чанаві́чах |
чанавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чанавы́ |
чанава́я |
чанаво́е |
чанавы́я |
Р. |
чанаво́га |
чанаво́й чанаво́е |
чанаво́га |
чанавы́х |
Д. |
чанаво́му |
чанаво́й |
чанаво́му |
чанавы́м |
В. |
чанавы́ (неадуш.) чанаво́га (адуш.) |
чанаву́ю |
чанаво́е |
чанавы́я (неадуш.) чанавы́х (адуш.) |
Т. |
чанавы́м |
чанаво́й чанаво́ю |
чанавы́м |
чанавы́мі |
М. |
чанавы́м |
чанаво́й |
чанавы́м |
чанавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ча́нг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ча́нг |
ча́нгі |
Р. |
ча́нга |
ча́нгаў |
Д. |
ча́нгу |
ча́нгам |
В. |
ча́нг |
ча́нгі |
Т. |
ча́нгам |
ча́нгамі |
М. |
ча́нгу |
ча́нгах |
Крыніцы:
piskunou2012.
чангу́ры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
чангу́ры |
чангу́ры |
Р. |
чангу́ры |
чангу́ры |
Д. |
чангу́ры |
чангу́ры |
В. |
чангу́ры |
чангу́ры |
Т. |
чангу́ры |
чангу́ры |
М. |
чангу́ры |
чангу́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
чангуры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чангуры́ст |
чангуры́сты |
Р. |
чангуры́ста |
чангуры́стаў |
Д. |
чангуры́сту |
чангуры́стам |
В. |
чангуры́ста |
чангуры́стаў |
Т. |
чангуры́стам |
чангуры́стамі |
М. |
чангуры́сце |
чангуры́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
чангуры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чангуры́стка |
чангуры́сткі |
Р. |
чангуры́сткі |
чангуры́стак |
Д. |
чангуры́стцы |
чангуры́сткам |
В. |
чангуры́стку |
чангуры́стак |
Т. |
чангуры́сткай чангуры́сткаю |
чангуры́сткамі |
М. |
чангуры́стцы |
чангуры́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.