Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ціхма́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ціхма́на ціхма́ней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ціхма́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ціхма́насць
Р. ціхма́насці
Д. ціхма́насці
В. ціхма́насць
Т. ціхма́насцю
М. ціхма́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

ціхма́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціхма́ны ціхма́ная ціхма́нае ціхма́ныя
Р. ціхма́нага ціхма́най
ціхма́нае
ціхма́нага ціхма́ных
Д. ціхма́наму ціхма́най ціхма́наму ціхма́ным
В. ціхма́ны (неадуш.)
ціхма́нага (адуш.)
ціхма́ную ціхма́нае ціхма́ныя (неадуш.)
ціхма́ных (адуш.)
Т. ціхма́ным ціхма́най
ціхма́наю
ціхма́ным ціхма́нымі
М. ціхма́ным ціхма́най ціхма́ным ціхма́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

ціхмя́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ціхмя́на - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ціхмянаму́дры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціхмянаму́дры ціхмянаму́драя ціхмянаму́драе ціхмянаму́дрыя
Р. ціхмянаму́драга ціхмянаму́драй
ціхмянаму́драе
ціхмянаму́драга ціхмянаму́дрых
Д. ціхмянаму́драму ціхмянаму́драй ціхмянаму́драму ціхмянаму́дрым
В. ціхмянаму́дры (неадуш.)
ціхмянаму́драга (адуш.)
ціхмянаму́друю ціхмянаму́драе ціхмянаму́дрыя (неадуш.)
ціхмянаму́дрых (адуш.)
Т. ціхмянаму́дрым ціхмянаму́драй
ціхмянаму́драю
ціхмянаму́дрым ціхмянаму́дрымі
М. ціхмянаму́дрым ціхмянаму́драй ціхмянаму́дрым ціхмянаму́дрых

Крыніцы: piskunou2012.

ціхмя́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ціхмя́насць
Р. ціхмя́насці
Д. ціхмя́насці
В. ціхмя́насць
Т. ціхмя́насцю
М. ціхмя́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ціхмя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціхмя́ны ціхмя́ная ціхмя́нае ціхмя́ныя
Р. ціхмя́нага ціхмя́най
ціхмя́нае
ціхмя́нага ціхмя́ных
Д. ціхмя́наму ціхмя́най ціхмя́наму ціхмя́ным
В. ціхмя́ны (неадуш.)
ціхмя́нага (адуш.)
ціхмя́ную ціхмя́нае ціхмя́ныя (неадуш.)
ціхмя́ных (адуш.)
Т. ціхмя́ным ціхмя́най
ціхмя́наю
ціхмя́ным ціхмя́нымі
М. ціхмя́ным ціхмя́най ціхмя́ным ціхмя́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ці́хнуць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ці́хну ці́хнем
2-я ас. ці́хнеш ці́хнеце
3-я ас. ці́хне ці́хнуць
Прошлы час
м. ці́хнуў ці́хнулі
ж. ці́хнула
н. ці́хнула
Загадны лад
2-я ас. ці́хні ці́хніце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ці́хнучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ціхны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ціхны́
Р. Ціхно́ў
Д. Ціхна́м
В. Ціхны́
Т. Ціхна́мі
М. Ціхна́х

ціхо́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ціхо́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.