вы́бураны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́бураны |
вы́бураная |
вы́буранае |
вы́бураныя |
Р. |
вы́буранага |
вы́буранай вы́буранае |
вы́буранага |
вы́бураных |
Д. |
вы́буранаму |
вы́буранай |
вы́буранаму |
вы́бураным |
В. |
вы́бураны (неадуш.) вы́буранага (адуш.) |
вы́бураную |
вы́буранае |
вы́бураныя (неадуш.) вы́бураных (адуш.) |
Т. |
вы́бураным |
вы́буранай вы́буранаю |
вы́бураным |
вы́буранымі |
М. |
вы́бураным |
вы́буранай |
вы́бураным |
вы́бураных |
Кароткая форма: вы́бурана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выбу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выбу́рванне |
Р. |
выбу́рвання |
Д. |
выбу́рванню |
В. |
выбу́рванне |
Т. |
выбу́рваннем |
М. |
выбу́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выбу́рвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выбу́рваецца |
выбу́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
выбу́рваўся |
выбу́рваліся |
ж. |
выбу́рвалася |
н. |
выбу́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выбу́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выбу́рваю |
выбу́рваем |
2-я ас. |
выбу́рваеш |
выбу́рваеце |
3-я ас. |
выбу́рвае |
выбу́рваюць |
Прошлы час |
м. |
выбу́рваў |
выбу́рвалі |
ж. |
выбу́рвала |
н. |
выбу́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выбу́рвай |
выбу́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выбу́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́буркнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́буркнуся |
вы́буркнемся |
2-я ас. |
вы́буркнешся |
вы́буркнецеся |
3-я ас. |
вы́буркнецца |
вы́буркнуцца |
Прошлы час |
м. |
вы́буркнуўся |
вы́буркнуліся |
ж. |
вы́буркнулася |
н. |
вы́буркнулася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́буркніся |
вы́буркніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́буркнуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́буркнуць
‘вымавіць, сказаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́буркну |
вы́буркнем |
2-я ас. |
вы́буркнеш |
вы́буркнеце |
3-я ас. |
вы́буркне |
вы́буркнуць |
Прошлы час |
м. |
вы́буркнуў |
вы́буркнулі |
ж. |
вы́буркнула |
н. |
вы́буркнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́буркні |
вы́буркніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́буркнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́бурыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́буру |
вы́бурым |
2-я ас. |
вы́бурыш |
вы́бурыце |
3-я ас. |
вы́бурыць |
вы́бураць |
Прошлы час |
м. |
вы́бурыў |
вы́бурылі |
ж. |
вы́бурыла |
н. |
вы́бурыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́буры |
вы́бурыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́бурыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́бух
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́бух |
вы́бухі |
Р. |
вы́буху |
вы́бухаў |
Д. |
вы́буху |
вы́бухам |
В. |
вы́бух |
вы́бухі |
Т. |
вы́бухам |
вы́бухамі |
М. |
вы́буху |
вы́бухах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выбухабяспе́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
выбухабяспе́чнасць |
Р. |
выбухабяспе́чнасці |
Д. |
выбухабяспе́чнасці |
В. |
выбухабяспе́чнасць |
Т. |
выбухабяспе́чнасцю |
М. |
выбухабяспе́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.