узнача́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узнача́лены |
узнача́леная |
узнача́ленае |
узнача́леныя |
| Р. |
узнача́ленага |
узнача́ленай узнача́ленае |
узнача́ленага |
узнача́леных |
| Д. |
узнача́ленаму |
узнача́ленай |
узнача́ленаму |
узнача́леным |
| В. |
узнача́лены (неадуш.) узнача́ленага (адуш.) |
узнача́леную |
узнача́ленае |
узнача́леныя (неадуш.) узнача́леных (адуш.) |
| Т. |
узнача́леным |
узнача́ленай узнача́ленаю |
узнача́леным |
узнача́ленымі |
| М. |
узнача́леным |
узнача́ленай |
узнача́леным |
узнача́леных |
Кароткая форма: узнача́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнача́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узнача́лю |
узнача́лім |
| 2-я ас. |
узнача́ліш |
узнача́ліце |
| 3-я ас. |
узнача́ліць |
узнача́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
узнача́ліў |
узнача́лілі |
| ж. |
узнача́ліла |
| н. |
узнача́ліла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узнача́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узнача́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узнача́льванне |
| Р. |
узнача́львання |
| Д. |
узнача́льванню |
| В. |
узнача́льванне |
| Т. |
узнача́льваннем |
| М. |
узнача́льванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнача́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узнача́льваецца |
узнача́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
узнача́льваўся |
узнача́льваліся |
| ж. |
узнача́львалася |
| н. |
узнача́львалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнача́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узнача́льваю |
узнача́льваем |
| 2-я ас. |
узнача́льваеш |
узнача́льваеце |
| 3-я ас. |
узнача́львае |
узнача́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
узнача́льваў |
узнача́львалі |
| ж. |
узнача́львала |
| н. |
узнача́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узнача́львай |
узнача́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узнача́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узненаві́дзець
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узненаві́джу |
узненаві́дзім |
| 2-я ас. |
узненаві́дзіш |
узненаві́дзіце |
| 3-я ас. |
узненаві́дзіць |
узненаві́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
узненаві́дзеў |
узненаві́дзелі |
| ж. |
узненаві́дзела |
| н. |
узненаві́дзела |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узненаві́дзеўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнепако́енасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узнепако́енасць |
| Р. |
узнепако́енасці |
| Д. |
узнепако́енасці |
| В. |
узнепако́енасць |
| Т. |
узнепако́енасцю |
| М. |
узнепако́енасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
узнепако́ены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узнепако́ены |
узнепако́еная |
узнепако́енае |
узнепако́еныя |
| Р. |
узнепако́енага |
узнепако́енай узнепако́енае |
узнепако́енага |
узнепако́еных |
| Д. |
узнепако́енаму |
узнепако́енай |
узнепако́енаму |
узнепако́еным |
| В. |
узнепако́ены (неадуш.) узнепако́енага (адуш.) |
узнепако́еную |
узнепако́енае |
узнепако́еныя (неадуш.) узнепако́еных (адуш.) |
| Т. |
узнепако́еным |
узнепако́енай узнепако́енаю |
узнепако́еным |
узнепако́енымі |
| М. |
узнепако́еным |
узнепако́енай |
узнепако́еным |
узнепако́еных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узнепако́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узнепако́ены |
узнепако́еная |
узнепако́енае |
узнепако́еныя |
| Р. |
узнепако́енага |
узнепако́енай узнепако́енае |
узнепако́енага |
узнепако́еных |
| Д. |
узнепако́енаму |
узнепако́енай |
узнепако́енаму |
узнепако́еным |
| В. |
узнепако́ены (неадуш.) узнепако́енага (адуш.) |
узнепако́еную |
узнепако́енае |
узнепако́еныя (неадуш.) узнепако́еных (адуш.) |
| Т. |
узнепако́еным |
узнепако́енай узнепако́енаю |
узнепако́еным |
узнепако́енымі |
| М. |
узнепако́еным |
узнепако́енай |
узнепако́еным |
узнепако́еных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.