Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
аоуыэ

тры́нканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тры́нканне
Р. тры́нкання
Д. тры́нканню
В. тры́нканне
Т. тры́нканнем
М. тры́нканні

Крыніцы: piskunou2012.

тры́нкаць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тры́нкаю тры́нкаем
2-я ас. тры́нкаеш тры́нкаеце
3-я ас. тры́нкае тры́нкаюць
Прошлы час
м. тры́нкаў тры́нкалі
ж. тры́нкала
н. тры́нкала
Загадны лад
2-я ас. тры́нкай тры́нкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тры́нкаючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тры́нкнуць

‘трынкнуць чаго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тры́нкну тры́нкнем
2-я ас. тры́нкнеш тры́нкнеце
3-я ас. тры́нкне тры́нкнуць
Прошлы час
м. тры́нкнуў тры́нкнулі
ж. тры́нкнула
н. тры́нкнула
Загадны лад
2-я ас. тры́нкні тры́нкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час тры́нкнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

трыно́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыно́га трыно́гі
Р. трыно́гі трыно́г
Д. трыно́зе трыно́гам
В. трыно́гу трыно́гі
Т. трыно́гай
трыно́гаю		 трыно́гамі
М. трыно́зе трыно́гах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыно́жак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыно́жак трыно́жкі
Р. трыно́жка трыно́жкаў
Д. трыно́жку трыно́жкам
В. трыно́жак трыно́жкі
Т. трыно́жкам трыно́жкамі
М. трыно́жку трыно́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыно́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыно́жка трыно́жкі
Р. трыно́жкі трыно́жак
Д. трыно́жцы трыно́жкам
В. трыно́жку трыно́жкі
Т. трыно́жкай
трыно́жкаю		 трыно́жкамі
М. трыно́жцы трыно́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыно́жкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыно́жкавы трыно́жкавая трыно́жкавае трыно́жкавыя
Р. трыно́жкавага трыно́жкавай
трыно́жкавае		 трыно́жкавага трыно́жкавых
Д. трыно́жкаваму трыно́жкавай трыно́жкаваму трыно́жкавым
В. трыно́жкавы (неадуш.)
трыно́жкавага (адуш.)		 трыно́жкавую трыно́жкавае трыно́жкавыя (неадуш.)
трыно́жкавых (адуш.)
Т. трыно́жкавым трыно́жкавай
трыно́жкаваю		 трыно́жкавым трыно́жкавымі
М. трыно́жкавым трыно́жкавай трыно́жкавым трыно́жкавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

трыно́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыно́жнік трыно́жнікі
Р. трыно́жніка трыно́жнікаў
Д. трыно́жніку трыно́жнікам
В. трыно́жнік трыно́жнікі
Т. трыно́жнікам трыно́жнікамі
М. трыно́жніку трыно́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыно́жыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. трыно́жыцца трыно́жацца
Прошлы час
м. трыно́жыўся трыно́жыліся
ж. трыно́жылася
н. трыно́жылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

трыно́жыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трыно́жу трыно́жым
2-я ас. трыно́жыш трыно́жыце
3-я ас. трыно́жыць трыно́жаць
Прошлы час
м. трыно́жыў трыно́жылі
ж. трыно́жыла
н. трыно́жыла
Загадны лад
2-я ас. трыно́ж трыно́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час трыно́жачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.