трыно́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыно́га трыно́гі
Р. трыно́гі трыно́г
Д. трыно́зе трыно́гам
В. трыно́гу трыно́гі
Т. трыно́гай
трыно́гаю		 трыно́гамі
М. трыно́зе трыно́гах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)