трыно́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыно́жнік трыно́жнікі
Р. трыно́жніка трыно́жнікаў
Д. трыно́жніку трыно́жнікам
В. трыно́жнік трыно́жнікі
Т. трыно́жнікам трыно́жнікамі
М. трыно́жніку трыно́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)