пацэ́ліць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пацэ́лю |
пацэ́лім |
2-я ас. |
пацэ́ліш |
пацэ́ліце |
3-я ас. |
пацэ́ліць |
пацэ́ляць |
Прошлы час |
м. |
пацэ́ліў |
пацэ́лілі |
ж. |
пацэ́ліла |
н. |
пацэ́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пацэ́ль |
пацэ́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пацэ́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пацэ́льваць
‘трапляць у каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пацэ́льваю |
пацэ́льваем |
2-я ас. |
пацэ́льваеш |
пацэ́льваеце |
3-я ас. |
пацэ́львае |
пацэ́льваюць |
Прошлы час |
м. |
пацэ́льваў |
пацэ́львалі |
ж. |
пацэ́львала |
н. |
пацэ́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пацэ́львай |
пацэ́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пацэ́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пацю́каць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пацю́каю |
пацю́каем |
2-я ас. |
пацю́каеш |
пацю́каеце |
3-я ас. |
пацю́кае |
пацю́каюць |
Прошлы час |
м. |
пацю́каў |
пацю́калі |
ж. |
пацю́кала |
н. |
пацю́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пацю́кай |
пацю́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пацю́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пацю́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пацю́кванне |
Р. |
пацю́квання |
Д. |
пацю́кванню |
В. |
пацю́кванне |
Т. |
пацю́кваннем |
М. |
пацю́кванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
пацю́кваць
‘удараць каго-небудзь, што-небудзь, у што-небудзь, чым-небудзь, утвараючы гук; біцца, пульсаваць (пра сэрца)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пацю́кваю |
пацю́кваем |
2-я ас. |
пацю́кваеш |
пацю́кваеце |
3-я ас. |
пацю́квае |
пацю́кваюць |
Прошлы час |
м. |
пацю́кваў |
пацю́квалі |
ж. |
пацю́квала |
н. |
пацю́квала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пацю́квай |
пацю́квайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пацю́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пацю́паць
‘пайсці памалу, малымі крокамі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пацю́паю |
пацю́паем |
2-я ас. |
пацю́паеш |
пацю́паеце |
3-я ас. |
пацю́пае |
пацю́паюць |
Прошлы час |
м. |
пацю́паў |
пацю́палі |
ж. |
пацю́пала |
н. |
пацю́пала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пацю́пай |
пацю́пайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пацю́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
паця́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
паця́г |
Р. |
паця́гу |
Д. |
паця́гу |
В. |
паця́г |
Т. |
паця́гам |
М. |
паця́гу |
Крыніцы:
piskunou2012.
паця́гавіч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паця́гавіч |
паця́гавічы |
Р. |
паця́гавіча |
паця́гавічаў |
Д. |
паця́гавічу |
паця́гавічам |
В. |
паця́гавіч |
паця́гавічы |
Т. |
паця́гавічам |
паця́гавічамі |
М. |
паця́гавічы |
паця́гавічах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пацяга́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пацяга́нка |
пацяга́нкі |
Р. |
пацяга́нкі |
пацяга́нак |
Д. |
пацяга́нцы |
пацяга́нкам |
В. |
пацяга́нку |
пацяга́нак |
Т. |
пацяга́нкай пацяга́нкаю |
пацяга́нкамі |
М. |
пацяга́нцы |
пацяга́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пацяга́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пацяга́ны |
пацяга́ная |
пацяга́нае |
пацяга́ныя |
Р. |
пацяга́нага |
пацяга́най пацяга́нае |
пацяга́нага |
пацяга́ных |
Д. |
пацяга́наму |
пацяга́най |
пацяга́наму |
пацяга́ным |
В. |
пацяга́ны (неадуш.) пацяга́нага (адуш.) |
пацяга́ную |
пацяга́нае |
пацяга́ныя (неадуш.) пацяга́ных (адуш.) |
Т. |
пацяга́ным |
пацяга́най пацяга́наю |
пацяга́ным |
пацяга́нымі |
М. |
пацяга́ным |
пацяга́най |
пацяга́ным |
пацяга́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.