пацю́кваць
‘удараць каго-небудзь, што-небудзь, у што-небудзь, чым-небудзь, утвараючы гук; біцца, пульсаваць (пра сэрца)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| пацю́кваю | пацю́кваем | |
| пацю́кваеш | пацю́кваеце | |
| пацю́квае | пацю́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| пацю́кваў | пацю́квалі | |
| пацю́квала | ||
| пацю́квала | ||
| Загадны лад | ||
| пацю́квай | пацю́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пацю́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)