накірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накірава́ны |
накірава́ная |
накірава́нае |
накірава́ныя |
| Р. |
накірава́нага |
накірава́най
накірава́нае |
накірава́нага |
накірава́ных |
| Д. |
накірава́наму |
накірава́най |
накірава́наму |
накірава́ным |
| В. |
накірава́ны (неадуш.)
накірава́нага (адуш.) |
накірава́ную |
накірава́нае |
накірава́ныя (неадуш.)
накірава́ных (адуш.) |
| Т. |
накірава́ным |
накірава́най
накірава́наю |
накірава́ным |
накірава́нымі |
| М. |
накірава́ным |
накірава́най |
накірава́ным |
накірава́ных |
Кароткая форма: накірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
накірава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накіру́юся |
накіру́емся |
| 2-я ас. |
накіру́ешся |
накіру́ецеся |
| 3-я ас. |
накіру́ецца |
накіру́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
накірава́ўся |
накірава́ліся |
| ж. |
накірава́лася |
| н. |
накірава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
накіру́йся |
накіру́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
накірава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накірава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накіру́ю |
накіру́ем |
| 2-я ас. |
накіру́еш |
накіру́еце |
| 3-я ас. |
накіру́е |
накіру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
накірава́ў |
накірава́лі |
| ж. |
накірава́ла |
| н. |
накірава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
накіру́й |
накіру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
накірава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накірмашава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накірмашу́юся |
накірмашу́емся |
| 2-я ас. |
накірмашу́ешся |
накірмашу́ецеся |
| 3-я ас. |
накірмашу́ецца |
накірмашу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
накірмашава́ўся |
накірмашава́ліся |
| ж. |
накірмашава́лася |
| н. |
накірмашава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
накірмашу́йся |
накірмашу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
накірмашава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
накіро́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
накіро́ўванне |
| Р. |
накіро́ўвання |
| Д. |
накіро́ўванню |
| В. |
накіро́ўванне |
| Т. |
накіро́ўваннем |
| М. |
накіро́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накіро́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накіро́ўваюся |
накіро́ўваемся |
| 2-я ас. |
накіро́ўваешся |
накіро́ўваецеся |
| 3-я ас. |
накіро́ўваецца |
накіро́ўваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
накіро́ўваўся |
накіро́ўваліся |
| ж. |
накіро́ўвалася |
| н. |
накіро́ўвалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
накіро́ўвайся |
накіро́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
накіро́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накіро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накіро́ўваю |
накіро́ўваем |
| 2-я ас. |
накіро́ўваеш |
накіро́ўваеце |
| 3-я ас. |
накіро́ўвае |
накіро́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
накіро́ўваў |
накіро́ўвалі |
| ж. |
накіро́ўвала |
| н. |
накіро́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
накіро́ўвай |
накіро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
накіро́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накіро́ўваючая
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
накіро́ўваючая |
накіро́ўваючыя |
| Р. |
накіро́ўваючай |
накіро́ўваючых |
| Д. |
накіро́ўваючай |
накіро́ўваючым |
| В. |
накіро́ўваючую |
накіро́ўваючыя (неадуш.) |
| Т. |
накіро́ўваючай
накіро́ўваючаю |
накіро́ўваючымі |
| М. |
накіро́ўваючай |
накіро́ўваючых |
Крыніцы:
krapivabr2012.
накіро́ўваючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накіро́ўваючы |
накіро́ўваючая |
накіро́ўваючае |
накіро́ўваючыя |
| Р. |
накіро́ўваючага |
накіро́ўваючай
накіро́ўваючае |
накіро́ўваючага |
накіро́ўваючых |
| Д. |
накіро́ўваючаму |
накіро́ўваючай |
накіро́ўваючаму |
накіро́ўваючым |
| В. |
накіро́ўваючы (неадуш.) |
накіро́ўваючую |
накіро́ўваючае |
накіро́ўваючыя (неадуш.) |
| Т. |
накіро́ўваючым |
накіро́ўваючай
накіро́ўваючаю |
накіро́ўваючым |
накіро́ўваючымі |
| М. |
накіро́ўваючым |
накіро́ўваючай |
накіро́ўваючым |
накіро́ўваючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
накіро́ўваючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накіро́ўваючы |
накіро́ўваючая |
накіро́ўваючае |
накіро́ўваючыя |
| Р. |
накіро́ўваючага |
накіро́ўваючай
накіро́ўваючае |
накіро́ўваючага |
накіро́ўваючых |
| Д. |
накіро́ўваючаму |
накіро́ўваючай |
накіро́ўваючаму |
накіро́ўваючым |
| В. |
накіро́ўваючы (неадуш.) |
накіро́ўваючую |
накіро́ўваючае |
накіро́ўваючыя (неадуш.) |
| Т. |
накіро́ўваючым |
накіро́ўваючай
накіро́ўваючаю |
накіро́ўваючым |
накіро́ўваючымі |
| М. |
накіро́ўваючым |
накіро́ўваючай |
накіро́ўваючым |
накіро́ўваючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.