накіро́ўваючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
накіро́ўваючы | накіро́ўваючая | накіро́ўваючае | накіро́ўваючыя | |
накіро́ўваючага | накіро́ўваючай накіро́ўваючае |
накіро́ўваючага | накіро́ўваючых | |
накіро́ўваючаму | накіро́ўваючай | накіро́ўваючаму | накіро́ўваючым | |
накіро́ўваючы ( |
накіро́ўваючую | накіро́ўваючае | накіро́ўваючыя ( |
|
накіро́ўваючым | накіро́ўваючай накіро́ўваючаю |
накіро́ўваючым | накіро́ўваючымі | |
накіро́ўваючым | накіро́ўваючай | накіро́ўваючым | накіро́ўваючых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)