накіро́ўваючая
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
накіро́ўваючая | накіро́ўваючыя | |
накіро́ўваючай | накіро́ўваючых | |
накіро́ўваючай | накіро́ўваючым | |
накіро́ўваючую | накіро́ўваючыя ( |
|
накіро́ўваючай накіро́ўваючаю |
накіро́ўваючымі | |
накіро́ўваючай | накіро́ўваючых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)