донкіхо́цкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
донкіхо́цкі |
донкіхо́цкая |
донкіхо́цкае |
донкіхо́цкія |
Р. |
донкіхо́цкага |
донкіхо́цкай донкіхо́цкае |
донкіхо́цкага |
донкіхо́цкіх |
Д. |
донкіхо́цкаму |
донкіхо́цкай |
донкіхо́цкаму |
донкіхо́цкім |
В. |
донкіхо́цкі (неадуш.) донкіхо́цкага (адуш.) |
донкіхо́цкую |
донкіхо́цкае |
донкіхо́цкія (неадуш.) донкіхо́цкіх (адуш.) |
Т. |
донкіхо́цкім |
донкіхо́цкай донкіхо́цкаю |
донкіхо́цкім |
донкіхо́цкімі |
М. |
донкіхо́цкім |
донкіхо́цкай |
донкіхо́цкім |
донкіхо́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
донкіхо́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
донкіхо́цкі |
донкіхо́цкая |
донкіхо́цкае |
донкіхо́цкія |
Р. |
донкіхо́цкага |
донкіхо́цкай донкіхо́цкае |
донкіхо́цкага |
донкіхо́цкіх |
Д. |
донкіхо́цкаму |
донкіхо́цкай |
донкіхо́цкаму |
донкіхо́цкім |
В. |
донкіхо́цкі (неадуш.) донкіхо́цкага (адуш.) |
донкіхо́цкую |
донкіхо́цкае |
донкіхо́цкія (неадуш.) донкіхо́цкіх (адуш.) |
Т. |
донкіхо́цкім |
донкіхо́цкай донкіхо́цкаю |
донкіхо́цкім |
донкіхо́цкімі |
М. |
донкіхо́цкім |
донкіхо́цкай |
донкіхо́цкім |
донкіхо́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
донкіхо́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
донкіхо́цтва |
Р. |
донкіхо́цтва |
Д. |
донкіхо́цтву |
В. |
донкіхо́цтва |
Т. |
донкіхо́цтвам |
М. |
донкіхо́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
до́нна
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
до́нна |
до́нны |
Р. |
до́нны |
до́ннаў |
Д. |
до́нне |
до́ннам |
В. |
до́нну |
до́ннаў |
Т. |
до́ннай до́ннаю |
до́ннамі |
М. |
до́нне |
до́ннах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
до́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
до́нне |
Р. |
до́ння |
Д. |
до́нню |
В. |
до́нне |
Т. |
до́ннем |
М. |
до́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
до́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
до́нны |
до́нная |
до́ннае |
до́нныя |
Р. |
до́ннага |
до́ннай до́ннае |
до́ннага |
до́нных |
Д. |
до́ннаму |
до́ннай |
до́ннаму |
до́нным |
В. |
до́нны (неадуш.) до́ннага (адуш.) |
до́нную |
до́ннае |
до́нныя (неадуш.) до́нных (адуш.) |
Т. |
до́нным |
до́ннай до́ннаю |
до́нным |
до́ннымі |
М. |
до́нным |
до́ннай |
до́нным |
до́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
до́ння
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
до́ння |
до́нні |
Р. |
до́нні |
до́нняў |
Д. |
до́нні |
до́нням |
В. |
до́нню |
до́нняў |
Т. |
до́нняй до́нняю |
до́ннямі |
М. |
до́нні |
до́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
до́нум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
до́нум |
до́нумы |
Р. |
до́нума |
до́нумаў |
Д. |
до́нуму |
до́нумам |
В. |
до́нум |
до́нумы |
Т. |
до́нумам |
до́нумамі |
М. |
до́нуме |
до́нумах |
Крыніцы:
piskunou2012.
до́нца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
до́нца |
до́нцы |
Р. |
до́нца |
до́нцаў |
Д. |
до́нцу |
до́нцам |
В. |
до́нца |
до́нцы |
Т. |
до́нцам |
до́нцамі |
М. |
до́нцы |
до́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
до́нька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
до́нька |
до́нькі |
Р. |
до́нькі |
до́нек |
Д. |
до́ньцы |
до́нькам |
В. |
до́ньку |
до́нек |
Т. |
до́нькай до́нькаю |
до́нькамі |
М. |
до́ньцы |
до́ньках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.