гару́ча-зма́зачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гару́ча-зма́зачны |
гару́ча-зма́зачная |
гару́ча-зма́зачнае |
гару́ча-зма́зачныя |
| Р. |
гару́ча-зма́зачнага |
гару́ча-зма́зачнай
гару́ча-зма́зачнае |
гару́ча-зма́зачнага |
гару́ча-зма́зачных |
| Д. |
гару́ча-зма́зачнаму |
гару́ча-зма́зачнай |
гару́ча-зма́зачнаму |
гару́ча-зма́зачным |
| В. |
гару́ча-зма́зачны (неадуш.)
гару́ча-зма́зачнага (адуш.) |
гару́ча-зма́зачную |
гару́ча-зма́зачнае |
гару́ча-зма́зачныя (неадуш.)
гару́ча-зма́зачных (адуш.) |
| Т. |
гару́ча-зма́зачным |
гару́ча-зма́зачнай
гару́ча-зма́зачнаю |
гару́ча-зма́зачным |
гару́ча-зма́зачнымі |
| М. |
гару́ча-зма́зачным |
гару́ча-зма́зачнай |
гару́ча-зма́зачным |
гару́ча-зма́зачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гару́чка
‘усхваляваны чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гару́чка |
гару́чкі |
| Р. |
гару́чкі |
гару́чак |
| Д. |
гару́чцы |
гару́чкам |
| В. |
гару́чку |
гару́чак |
| Т. |
гару́чкай
гару́чкаю |
гару́чкамі |
| М. |
гару́чцы |
гару́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гару́чка
‘тыф, гарачка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гару́чка |
| Р. |
гару́чкі |
| Д. |
гару́чцы |
| В. |
гару́чку |
| Т. |
гару́чкай
гару́чкаю |
| М. |
гару́чцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гару́чы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гару́чы |
гару́чая |
гару́чае |
гару́чыя |
| Р. |
гару́чага |
гару́чай
гару́чае |
гару́чага |
гару́чых |
| Д. |
гару́чаму |
гару́чай |
гару́чаму |
гару́чым |
| В. |
гару́чы (неадуш.)
гару́чага (адуш.) |
гару́чую |
гару́чае |
гару́чыя (неадуш.)
гару́чых (адуш.) |
| Т. |
гару́чым |
гару́чай
гару́чаю |
гару́чым |
гару́чымі |
| М. |
гару́чым |
гару́чай |
гару́чым |
гару́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
гару́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гару́чы |
гару́чая |
гару́чае |
гару́чыя |
| Р. |
гару́чага |
гару́чай
гару́чае |
гару́чага |
гару́чых |
| Д. |
гару́чаму |
гару́чай |
гару́чаму |
гару́чым |
| В. |
гару́чы (неадуш.)
гару́чага (адуш.) |
гару́чую |
гару́чае |
гару́чыя (неадуш.)
гару́чых (адуш.) |
| Т. |
гару́чым |
гару́чай
гару́чаю |
гару́чым |
гару́чымі |
| М. |
гару́чым |
гару́чай |
гару́чым |
гару́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
гару́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гару́шка |
гару́шкі |
| Р. |
гару́шкі |
гару́шак |
| Д. |
гару́шцы |
гару́шкам |
| В. |
гару́шку |
гару́шкі |
| Т. |
гару́шкай
гару́шкаю |
гару́шкамі |
| М. |
гару́шцы |
гару́шках |
Крыніцы:
tsbm1984.
Гару́шка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гару́шка |
| Р. |
Гару́шкі |
| Д. |
Гару́шцы |
| В. |
Гару́шку |
| Т. |
Гару́шкай
Гару́шкаю |
| М. |
Гару́шцы |
гарцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гарцава́нне |
| Р. |
гарцава́ння |
| Д. |
гарцава́нню |
| В. |
гарцава́нне |
| Т. |
гарцава́ннем |
| М. |
гарцава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гарцава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гарцу́юся |
гарцу́емся |
| 2-я ас. |
гарцу́ешся |
гарцу́ецеся |
| 3-я ас. |
гарцу́ецца |
гарцу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гарцава́ўся |
гарцава́ліся |
| ж. |
гарцава́лася |
| н. |
гарцава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
гарцу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.