гару́чка
‘тыф, гарачка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гару́чка | |
| гару́чкі | |
| гару́чцы | |
| гару́чку | |
| гару́чкай гару́чкаю |
|
| гару́чцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)