ацэ́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ацэ́нены |
ацэ́неная |
ацэ́ненае |
ацэ́неныя |
| Р. |
ацэ́ненага |
ацэ́ненай ацэ́ненае |
ацэ́ненага |
ацэ́неных |
| Д. |
ацэ́ненаму |
ацэ́ненай |
ацэ́ненаму |
ацэ́неным |
| В. |
ацэ́нены (неадуш.) ацэ́ненага (адуш.) |
ацэ́неную |
ацэ́ненае |
ацэ́неныя (неадуш.) ацэ́неных (адуш.) |
| Т. |
ацэ́неным |
ацэ́ненай ацэ́ненаю |
ацэ́неным |
ацэ́ненымі |
| М. |
ацэ́неным |
ацэ́ненай |
ацэ́неным |
ацэ́неных |
Кароткая форма: ацэ́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ацэ́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ацэ́нка |
ацэ́нкі |
| Р. |
ацэ́нкі |
ацэ́нак |
| Д. |
ацэ́нцы |
ацэ́нкам |
| В. |
ацэ́нку |
ацэ́нкі |
| Т. |
ацэ́нкай ацэ́нкаю |
ацэ́нкамі |
| М. |
ацэ́нцы |
ацэ́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ацэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ацэ́ннік |
ацэ́ннікі |
| Р. |
ацэ́нніка |
ацэ́ннікаў |
| Д. |
ацэ́нніку |
ацэ́ннікам |
| В. |
ацэ́нніка |
ацэ́ннікаў |
| Т. |
ацэ́ннікам |
ацэ́ннікамі |
| М. |
ацэ́нніку |
ацэ́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ацэ́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ацэ́ншчык |
ацэ́ншчыкі |
| Р. |
ацэ́ншчыка |
ацэ́ншчыкаў |
| Д. |
ацэ́ншчыку |
ацэ́ншчыкам |
| В. |
ацэ́ншчыка |
ацэ́ншчыкаў |
| Т. |
ацэ́ншчыкам |
ацэ́ншчыкамі |
| М. |
ацэ́ншчыку |
ацэ́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ацэ́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ацэ́ншчыца |
ацэ́ншчыцы |
| Р. |
ацэ́ншчыцы |
ацэ́ншчыц |
| Д. |
ацэ́ншчыцы |
ацэ́ншчыцам |
| В. |
ацэ́ншчыцу |
ацэ́ншчыц |
| Т. |
ацэ́ншчыцай ацэ́ншчыцаю |
ацэ́ншчыцамі |
| М. |
ацэ́ншчыцы |
ацэ́ншчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ацэ́ньваемы
дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ацэ́ньваемы |
ацэ́ньваемая |
ацэ́ньваемае |
ацэ́ньваемыя |
| Р. |
ацэ́ньваемага |
ацэ́ньваемай ацэ́ньваемае |
ацэ́ньваемага |
ацэ́ньваемых |
| Д. |
ацэ́ньваемаму |
ацэ́ньваемай |
ацэ́ньваемаму |
ацэ́ньваемым |
| В. |
ацэ́ньваемы ацэ́ньваемага |
ацэ́ньваемую |
ацэ́ньваемае |
ацэ́ньваемыя |
| Т. |
ацэ́ньваемым |
ацэ́ньваемай ацэ́ньваемаю |
ацэ́ньваемым |
ацэ́ньваемымі |
| М. |
ацэ́ньваемым |
ацэ́ньваемай |
ацэ́ньваемым |
ацэ́ньваемых |
ацэ́ньвальна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ацэ́ньвальна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
ацэ́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ацэ́ньванне |
| Р. |
ацэ́ньвання |
| Д. |
ацэ́ньванню |
| В. |
ацэ́ньванне |
| Т. |
ацэ́ньваннем |
| М. |
ацэ́ньванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ацэ́ньваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ацэ́ньваны |
ацэ́ньваная |
ацэ́ньванае |
ацэ́ньваныя |
| Р. |
ацэ́ньванага |
ацэ́ньванай ацэ́ньванае |
ацэ́ньванага |
ацэ́ньваных |
| Д. |
ацэ́ньванаму |
ацэ́ньванай |
ацэ́ньванаму |
ацэ́ньваным |
| В. |
ацэ́ньваны (неадуш.) ацэ́ньванага (адуш.) |
ацэ́ньваную |
ацэ́ньванае |
ацэ́ньваныя (неадуш.) ацэ́ньваных (адуш.) |
| Т. |
ацэ́ньваным |
ацэ́ньванай ацэ́ньванаю |
ацэ́ньваным |
ацэ́ньванымі |
| М. |
ацэ́ньваным |
ацэ́ньванай |
ацэ́ньваным |
ацэ́ньваных |
Кароткая форма: ацэ́ньвана.
Крыніцы:
piskunou2012.
ацэ́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ацэ́ньваецца |
ацэ́ньваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
ацэ́ньваўся |
ацэ́ньваліся |
| ж. |
ацэ́ньвалася |
| н. |
ацэ́ньвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.