ацьмява́ць

‘азмрочваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ацьмява́ю ацьмява́ем
2-я ас. ацьмява́еш ацьмява́еце
3-я ас. ацьмява́е ацьмява́юць
Прошлы час
м. ацьмява́ў ацьмява́лі
ж. ацьмява́ла
н. ацьмява́ла
Загадны лад
2-я ас. ацьмява́й ацьмява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ацьмява́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)