ацьмё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацьмё́ны ацьмё́ная ацьмё́нае ацьмё́ныя
Р. ацьмё́нага ацьмё́най
ацьмё́нае		 ацьмё́нага ацьмё́ных
Д. ацьмё́наму ацьмё́най ацьмё́наму ацьмё́ным
В. ацьмё́ны (неадуш.)
ацьмё́нага (адуш.)		 ацьмё́ную ацьмё́нае ацьмё́ныя (неадуш.)
ацьмё́ных (адуш.)
Т. ацьмё́ным ацьмё́най
ацьмё́наю		 ацьмё́ным ацьмё́нымі
М. ацьмё́ным ацьмё́най ацьмё́ным ацьмё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)