наме́цены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наме́цены |
наме́ценая |
наме́ценае |
наме́ценыя |
Р. |
наме́ценага |
наме́ценай наме́ценае |
наме́ценага |
наме́ценых |
Д. |
наме́ценаму |
наме́ценай |
наме́ценаму |
наме́ценым |
В. |
наме́цены (неадуш.) наме́ценага (адуш.) |
наме́ценую |
наме́ценае |
наме́ценыя (неадуш.) наме́ценых (адуш.) |
Т. |
наме́ценым |
наме́ценай наме́ценаю |
наме́ценым |
наме́ценымі |
М. |
наме́ценым |
наме́ценай |
наме́ценым |
наме́ценых |
Кароткая форма: наме́цена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наме́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наме́чуся |
наме́цімся |
2-я ас. |
наме́цішся |
наме́ціцеся |
3-я ас. |
наме́ціцца |
наме́цяцца |
Прошлы час |
м. |
наме́ціўся |
наме́ціліся |
ж. |
наме́цілася |
н. |
наме́цілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
наме́цься |
наме́цьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наме́ціўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
наме́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наме́чу |
наме́цім |
2-я ас. |
наме́ціш |
наме́ціце |
3-я ас. |
наме́ціць |
наме́цяць |
Прошлы час |
м. |
наме́ціў |
наме́цілі |
ж. |
наме́ціла |
н. |
наме́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наме́ць |
наме́цьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наме́ціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
на́мець
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
на́мець |
на́меці |
Р. |
на́меці |
на́мецей на́мецяў |
Д. |
на́меці |
на́мецям |
В. |
на́мець |
на́меці |
Т. |
на́меццю |
на́мецямі |
М. |
на́меці |
на́мецях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наме́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наме́чаны |
наме́чаная |
наме́чанае |
наме́чаныя |
Р. |
наме́чанага |
наме́чанай наме́чанае |
наме́чанага |
наме́чаных |
Д. |
наме́чанаму |
наме́чанай |
наме́чанаму |
наме́чаным |
В. |
наме́чаны (неадуш.) наме́чанага (адуш.) |
наме́чаную |
наме́чанае |
наме́чаныя (неадуш.) наме́чаных (адуш.) |
Т. |
наме́чаным |
наме́чанай наме́чанаю |
наме́чаным |
наме́чанымі |
М. |
наме́чаным |
наме́чанай |
наме́чаным |
наме́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наме́чаны |
наме́чаная |
наме́чанае |
наме́чаныя |
Р. |
наме́чанага |
наме́чанай наме́чанае |
наме́чанага |
наме́чаных |
Д. |
наме́чанаму |
наме́чанай |
наме́чанаму |
наме́чаным |
В. |
наме́чаны (неадуш.) наме́чанага (адуш.) |
наме́чаную |
наме́чанае |
наме́чаныя (неадуш.) наме́чаных (адуш.) |
Т. |
наме́чаным |
наме́чанай наме́чанаю |
наме́чаным |
наме́чанымі |
М. |
наме́чаным |
наме́чанай |
наме́чаным |
наме́чаных |
Кароткая форма: наме́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наме́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наме́чваю |
наме́чваем |
2-я ас. |
наме́чваеш |
наме́чваеце |
3-я ас. |
наме́чвае |
наме́чваюць |
Прошлы час |
м. |
наме́чваў |
наме́чвалі |
ж. |
наме́чвала |
н. |
наме́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
наме́чвай |
наме́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наме́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наме́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наме́шаны |
наме́шаная |
наме́шанае |
наме́шаныя |
Р. |
наме́шанага |
наме́шанай наме́шанае |
наме́шанага |
наме́шаных |
Д. |
наме́шанаму |
наме́шанай |
наме́шанаму |
наме́шаным |
В. |
наме́шаны (неадуш.) наме́шанага (адуш.) |
наме́шаную |
наме́шанае |
наме́шаныя (неадуш.) наме́шаных (адуш.) |
Т. |
наме́шаным |
наме́шанай наме́шанаю |
наме́шаным |
наме́шанымі |
М. |
наме́шаным |
наме́шанай |
наме́шаным |
наме́шаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наме́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наме́шаны |
наме́шаная |
наме́шанае |
наме́шаныя |
Р. |
наме́шанага |
наме́шанай наме́шанае |
наме́шанага |
наме́шаных |
Д. |
наме́шанаму |
наме́шанай |
наме́шанаму |
наме́шаным |
В. |
наме́шаны (неадуш.) наме́шанага (адуш.) |
наме́шаную |
наме́шанае |
наме́шаныя (неадуш.) наме́шаных (адуш.) |
Т. |
наме́шаным |
наме́шанай наме́шанаю |
наме́шаным |
наме́шанымі |
М. |
наме́шаным |
наме́шанай |
наме́шаным |
наме́шаных |
Кароткая форма: наме́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наме́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
наме́шванне |
Р. |
наме́швання |
Д. |
наме́шванню |
В. |
наме́шванне |
Т. |
наме́шваннем |
М. |
наме́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.