наме́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наме́чу наме́цім
2-я ас. наме́ціш наме́ціце
3-я ас. наме́ціць наме́цяць
Прошлы час
м. наме́ціў наме́цілі
ж. наме́ціла
н. наме́ціла
Загадны лад
2-я ас. наме́ць наме́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час наме́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)