на́мець
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
на́мець | на́меці | |
на́меці | на́мецей на́мецяў |
|
на́меці | на́мецям | |
на́мець | на́меці | |
на́меццю | на́мецямі | |
на́меці | на́мецях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)