Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

але́сіца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. але́сіца
Р. але́сіцы
Д. але́сіцы
В. але́сіцу
Т. але́сіцай
але́сіцаю
М. але́сіцы

Крыніцы: piskunou2012.

але́сіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. але́шу але́сім
2-я ас. але́сіш але́сіце
3-я ас. але́сіць але́сяць
Прошлы час
м. але́сіў але́сілі
ж. але́сіла
н. але́сіла
Загадны лад
2-я ас. але́сь але́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час але́сячы

Крыніцы: piskunou2012.

Але́сь

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Але́сь Але́сі
Р. Але́ся Але́сяў
Д. Але́сю Але́сям
В. Але́ся Але́сяў
Т. Але́сем Але́сямі
М. Але́сю Але́сях

Але́ся

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Але́ся Але́сі
Р. Але́сі Але́сь
Д. Але́сі Але́сям
В. Але́сю Але́сь
Т. Але́сяй
Але́сяю
Але́сямі
М. Але́сі Але́сях

алеу́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алеу́т алеу́ты
Р. алеу́та алеу́таў
Д. алеу́ту алеу́там
В. алеу́та алеу́таў
Т. алеу́там алеу́тамі
М. алеу́це алеу́тах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

алеу́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. алеу́тка алеу́ткі
Р. алеу́ткі алеу́так
Д. алеу́тцы алеу́ткам
В. алеу́тку алеу́так
Т. алеу́ткай
алеу́ткаю
алеу́ткамі
М. алеу́тцы алеу́тках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

алеу́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алеу́цкі алеу́цкая алеу́цкае алеу́цкія
Р. алеу́цкага алеу́цкай
алеу́цкае
алеу́цкага алеу́цкіх
Д. алеу́цкаму алеу́цкай алеу́цкаму алеу́цкім
В. алеу́цкі (неадуш.)
алеу́цкага (адуш.)
алеу́цкую алеу́цкае алеу́цкія (неадуш.)
алеу́цкіх (адуш.)
Т. алеу́цкім алеу́цкай
алеу́цкаю
алеу́цкім алеу́цкімі
М. алеу́цкім алеу́цкай алеу́цкім алеу́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

алеўралі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. алеўралі́т
Р. алеўралі́ту
Д. алеўралі́ту
В. алеўралі́т
Т. алеўралі́там
М. алеўралі́це

Крыніцы: piskunou2012.

алеўры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. алеўры́т
Р. алеўры́ту
Д. алеўры́ту
В. алеўры́т
Т. алеўры́там
М. алеўры́це

Крыніцы: piskunou2012.

алеўры́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алеўры́тавы алеўры́тавая алеўры́тавае алеўры́тавыя
Р. алеўры́тавага алеўры́тавай
алеўры́тавае
алеўры́тавага алеўры́тавых
Д. алеўры́таваму алеўры́тавай алеўры́таваму алеўры́тавым
В. алеўры́тавы (неадуш.)
алеўры́тавага (адуш.)
алеўры́тавую алеўры́тавае алеўры́тавыя (неадуш.)
алеўры́тавых (адуш.)
Т. алеўры́тавым алеўры́тавай
алеўры́таваю
алеўры́тавым алеўры́тавымі
М. алеўры́тавым алеўры́тавай алеўры́тавым алеўры́тавых

Крыніцы: piskunou2012.