алуне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
алуне́ю |
алуне́ем |
| 2-я ас. |
алуне́еш |
алуне́еце |
| 3-я ас. |
алуне́е |
алуне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
алуне́ў |
алуне́лі |
| ж. |
алуне́ла |
| н. |
алуне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
алуне́й |
алуне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
алуне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
алуні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
алуні́т |
| Р. |
алуні́ту |
| Д. |
алуні́ту |
| В. |
алуні́т |
| Т. |
алуні́там |
| М. |
алуні́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.