алуне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
алуне́ю |
алуне́ем |
2-я ас. |
алуне́еш |
алуне́еце |
3-я ас. |
алуне́е |
алуне́юць |
Прошлы час |
м. |
алуне́ў |
алуне́лі |
ж. |
алуне́ла |
н. |
алуне́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
алуне́й |
алуне́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
алуне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
алуні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
алуні́т |
Р. |
алуні́ту |
Д. |
алуні́ту |
В. |
алуні́т |
Т. |
алуні́там |
М. |
алуні́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.