алеу́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| алеу́тка | алеу́ткі | |
| алеу́ткі | алеу́так | |
| алеу́тцы | алеу́ткам | |
| алеу́тку | алеу́так | |
| алеу́ткай алеу́ткаю |
алеу́ткамі | |
| алеу́тцы | алеу́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)