разгу́блены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгу́блены |
разгу́бленая |
разгу́бленае |
разгу́бленыя |
| Р. |
разгу́бленага |
разгу́бленай разгу́бленае |
разгу́бленага |
разгу́бленых |
| Д. |
разгу́бленаму |
разгу́бленай |
разгу́бленаму |
разгу́бленым |
| В. |
разгу́блены (неадуш.) разгу́бленага (адуш.) |
разгу́бленую |
разгу́бленае |
разгу́бленыя (неадуш.) разгу́бленых (адуш.) |
| Т. |
разгу́бленым |
разгу́бленай разгу́бленаю |
разгу́бленым |
разгу́бленымі |
| М. |
разгу́бленым |
разгу́бленай |
разгу́бленым |
разгу́бленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разгу́блены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгу́блены |
разгу́бленая |
разгу́бленае |
разгу́бленыя |
| Р. |
разгу́бленага |
разгу́бленай разгу́бленае |
разгу́бленага |
разгу́бленых |
| Д. |
разгу́бленаму |
разгу́бленай |
разгу́бленаму |
разгу́бленым |
| В. |
разгу́блены (неадуш.) разгу́бленага (адуш.) |
разгу́бленую |
разгу́бленае |
разгу́бленыя (неадуш.) разгу́бленых (адуш.) |
| Т. |
разгу́бленым |
разгу́бленай разгу́бленаю |
разгу́бленым |
разгу́бленымі |
| М. |
разгу́бленым |
разгу́бленай |
разгу́бленым |
разгу́бленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разгу́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгу́блены |
разгу́бленая |
разгу́бленае |
разгу́бленыя |
| Р. |
разгу́бленага |
разгу́бленай разгу́бленае |
разгу́бленага |
разгу́бленых |
| Д. |
разгу́бленаму |
разгу́бленай |
разгу́бленаму |
разгу́бленым |
| В. |
разгу́блены (неадуш.) разгу́бленага (адуш.) |
разгу́бленую |
разгу́бленае |
разгу́бленыя (неадуш.) разгу́бленых (адуш.) |
| Т. |
разгу́бленым |
разгу́бленай разгу́бленаю |
разгу́бленым |
разгу́бленымі |
| М. |
разгу́бленым |
разгу́бленай |
разгу́бленым |
разгу́бленых |
Кароткая форма: разгу́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разгу́блівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгу́бліваюся |
разгу́бліваемся |
| 2-я ас. |
разгу́бліваешся |
разгу́бліваецеся |
| 3-я ас. |
разгу́бліваецца |
разгу́бліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгу́бліваўся |
разгу́бліваліся |
| ж. |
разгу́блівалася |
| н. |
разгу́блівалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разгу́бліваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгу́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгу́бліваю |
разгу́бліваем |
| 2-я ас. |
разгу́бліваеш |
разгу́бліваеце |
| 3-я ас. |
разгу́блівае |
разгу́бліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разгу́бліваў |
разгу́блівалі |
| ж. |
разгу́блівала |
| н. |
разгу́блівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгу́блівай |
разгу́блівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разгу́бліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгубля́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгубля́ю |
разгубля́ем |
| 2-я ас. |
разгубля́еш |
разгубля́еце |
| 3-я ас. |
разгубля́е |
разгубля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разгубля́ў |
разгубля́лі |
| ж. |
разгубля́ла |
| н. |
разгубля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгубля́й |
разгубля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгубля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгуга́ць
‘растраціць што-небудзь падчас разгульнага жыцця (разгугаць спадчыну)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгуга́ю |
разгуга́ем |
| 2-я ас. |
разгуга́еш |
разгуга́еце |
| 3-я ас. |
разгуга́е |
разгуга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разгуга́ў |
разгуга́лі |
| ж. |
разгуга́ла |
| н. |
разгуга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгуга́й |
разгуга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгуга́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгу́джаны |
разгу́джаная |
разгу́джанае |
разгу́джаныя |
| Р. |
разгу́джанага |
разгу́джанай разгу́джанае |
разгу́джанага |
разгу́джаных |
| Д. |
разгу́джанаму |
разгу́джанай |
разгу́джанаму |
разгу́джаным |
| В. |
разгу́джаны (неадуш.) разгу́джанага (адуш.) |
разгу́джаную |
разгу́джанае |
разгу́джаныя (неадуш.) разгу́джаных (адуш.) |
| Т. |
разгу́джаным |
разгу́джанай разгу́джанаю |
разгу́джаным |
разгу́джанымі |
| М. |
разгу́джаным |
разгу́джанай |
разгу́джаным |
разгу́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгу́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разгу́джванне |
| Р. |
разгу́джвання |
| Д. |
разгу́джванню |
| В. |
разгу́джванне |
| Т. |
разгу́джваннем |
| М. |
разгу́джванні |
Крыніцы:
piskunou2012.