Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

цэрато́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цэрато́нія цэрато́ніі
Р. цэрато́ніі цэрато́ній
Д. цэрато́ніі цэрато́ніям
В. цэрато́нію цэрато́ніі
Т. цэрато́ніяй
цэрато́ніяю
цэрато́ніямі
М. цэрато́ніі цэрато́ніях

Крыніцы: piskunou2012.

цэрато́пс

‘дыназаўр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэрато́пс цэрато́псы
Р. цэрато́пса цэрато́псаў
Д. цэрато́псу цэрато́псам
В. цэрато́пса цэрато́псаў
Т. цэрато́псам цэрато́псамі
М. цэрато́псе цэрато́псах

Крыніцы: piskunou2012.

цэраты́т

‘вымерлы малюск’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэраты́т цэраты́ты
Р. цэраты́та цэраты́таў
Д. цэраты́ту цэраты́там
В. цэраты́та цэраты́таў
Т. цэраты́там цэраты́тамі
М. цэраты́це цэраты́тах

Крыніцы: piskunou2012.

цэ́рбер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэ́рбер цэ́рберы
Р. цэ́рбера цэ́рбераў
Д. цэ́рберу цэ́рберам
В. цэ́рбера цэ́рбераў
Т. цэ́рберам цэ́рберамі
М. цэ́рберы цэ́рберах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цэрвіка́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цэрвіка́льны цэрвіка́льная цэрвіка́льнае цэрвіка́льныя
Р. цэрвіка́льнага цэрвіка́льнай
цэрвіка́льнае
цэрвіка́льнага цэрвіка́льных
Д. цэрвіка́льнаму цэрвіка́льнай цэрвіка́льнаму цэрвіка́льным
В. цэрвіка́льны (неадуш.)
цэрвіка́льнага (адуш.)
цэрвіка́льную цэрвіка́льнае цэрвіка́льныя (неадуш.)
цэрвіка́льных (адуш.)
Т. цэрвіка́льным цэрвіка́льнай
цэрвіка́льнаю
цэрвіка́льным цэрвіка́льнымі
М. цэрвіка́льным цэрвіка́льнай цэрвіка́льным цэрвіка́льных

Крыніцы: piskunou2012.

цэрвіцы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэрвіцы́т цэрвіцы́ты
Р. цэрвіцы́ту цэрвіцы́таў
Д. цэрвіцы́ту цэрвіцы́там
В. цэрвіцы́т цэрвіцы́ты
Т. цэрвіцы́там цэрвіцы́тамі
М. цэрвіцы́це цэрвіцы́тах

Крыніцы: piskunou2012.

цэркарыё́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэркарыё́з цэркарыё́зы
Р. цэркарыё́зу цэркарыё́заў
Д. цэркарыё́зу цэркарыё́зам
В. цэркарыё́з цэркарыё́зы
Т. цэркарыё́зам цэркарыё́замі
М. цэркарыё́зе цэркарыё́зах

Крыніцы: piskunou2012.

цэрка́рыя

‘род лічынкі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цэрка́рыя цэрка́рыі
Р. цэрка́рыі цэрка́рый
Д. цэрка́рыі цэрка́рыям
В. цэрка́рыю цэрка́рый
Т. цэрка́рыяй
цэрка́рыяю
цэрка́рыямі
М. цэрка́рыі цэрка́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

цэрка́рыя

‘род лічынкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цэрка́рыя цэрка́рыі
Р. цэрка́рыі цэрка́рый
Д. цэрка́рыі цэрка́рыям
В. цэрка́рыю цэрка́рыі
Т. цэрка́рыяй
цэрка́рыяю
цэрка́рыямі
М. цэрка́рыі цэрка́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

цэркаспаро́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэркаспаро́з цэркаспаро́зы
Р. цэркаспаро́зу цэркаспаро́заў
Д. цэркаспаро́зу цэркаспаро́зам
В. цэркаспаро́з цэркаспаро́зы
Т. цэркаспаро́зам цэркаспаро́замі
М. цэркаспаро́зе цэркаспаро́зах

Крыніцы: piskunou2012.