цэрвіцы́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цэрвіцы́т | цэрвіцы́ты | |
| цэрвіцы́ту | цэрвіцы́таў | |
| цэрвіцы́ту | цэрвіцы́там | |
| цэрвіцы́т | цэрвіцы́ты | |
| цэрвіцы́там | цэрвіцы́тамі | |
| цэрвіцы́це | цэрвіцы́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)