цэраты́т
‘вымерлы малюск’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цэраты́т | цэраты́ты | |
| цэраты́та | цэраты́таў | |
| цэраты́ту | цэраты́там | |
| цэраты́та | цэраты́таў | |
| цэраты́там | цэраты́тамі | |
| цэраты́це | цэраты́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)