цэрка́рыя
‘род лічынкі’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
цэрка́рыя | цэрка́рыі | |
цэрка́рыі | цэрка́рый | |
цэрка́рыі | цэрка́рыям | |
цэрка́рыю | цэрка́рый | |
цэрка́рыяй цэрка́рыяю |
цэрка́рыямі | |
цэрка́рыі | цэрка́рыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)