аўтахва́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтахва́ля |
аўтахва́лі |
| Р. |
аўтахва́лі |
аўтахва́ль |
| Д. |
аўтахва́лі |
аўтахва́лям |
| В. |
аўтахва́лю |
аўтахва́лі |
| Т. |
аўтахва́ляй аўтахва́ляю |
аўтахва́лямі |
| М. |
аўтахва́лі |
аўтахва́лях |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтахро́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтахро́м |
| Р. |
аўтахро́му |
| Д. |
аўтахро́му |
| В. |
аўтахро́м |
| Т. |
аўтахро́мам |
| М. |
аўтахро́ме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтахро́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтахро́мны |
аўтахро́мная |
аўтахро́мнае |
аўтахро́мныя |
| Р. |
аўтахро́мнага |
аўтахро́мнай аўтахро́мнае |
аўтахро́мнага |
аўтахро́мных |
| Д. |
аўтахро́мнаму |
аўтахро́мнай |
аўтахро́мнаму |
аўтахро́мным |
| В. |
аўтахро́мны (неадуш.) аўтахро́мнага (адуш.) |
аўтахро́мную |
аўтахро́мнае |
аўтахро́мныя (неадуш.) аўтахро́мных (адуш.) |
| Т. |
аўтахро́мным |
аўтахро́мнай аўтахро́мнаю |
аўтахро́мным |
аўтахро́мнымі |
| М. |
аўтахро́мным |
аўтахро́мнай |
аўтахро́мным |
аўтахро́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аўтахто́н
‘карэнны жыхар краіны; абарыген’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтахто́н |
аўтахто́ны |
| Р. |
аўтахто́на |
аўтахто́наў |
| Д. |
аўтахто́ну |
аўтахто́нам |
| В. |
аўтахто́на |
аўтахто́наў |
| Т. |
аўтахто́нам |
аўтахто́намі |
| М. |
аўтахто́не |
аўтахто́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтахто́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтахто́нны |
аўтахто́нная |
аўтахто́ннае |
аўтахто́нныя |
| Р. |
аўтахто́ннага |
аўтахто́ннай аўтахто́ннае |
аўтахто́ннага |
аўтахто́нных |
| Д. |
аўтахто́ннаму |
аўтахто́ннай |
аўтахто́ннаму |
аўтахто́нным |
| В. |
аўтахто́нны (неадуш.) аўтахто́ннага (адуш.) |
аўтахто́нную |
аўтахто́ннае |
аўтахто́нныя (неадуш.) аўтахто́нных (адуш.) |
| Т. |
аўтахто́нным |
аўтахто́ннай аўтахто́ннаю |
аўтахто́нным |
аўтахто́ннымі |
| М. |
аўтахто́нным |
аўтахто́ннай |
аўтахто́нным |
аўтахто́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтацыстэ́рна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтацыстэ́рна |
аўтацыстэ́рны |
| Р. |
аўтацыстэ́рны |
аўтацыстэ́рн аўтацыстэ́рнаў |
| Д. |
аўтацыстэ́рне |
аўтацыстэ́рнам |
| В. |
аўтацыстэ́рну |
аўтацыстэ́рны |
| Т. |
аўтацыстэ́рнай аўтацыстэ́рнаю |
аўтацыстэ́рнамі |
| М. |
аўтацыстэ́рне |
аўтацыстэ́рнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтацэментаво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтацэментаво́з |
аўтацэментаво́зы |
| Р. |
аўтацэментаво́за |
аўтацэментаво́заў |
| Д. |
аўтацэментаво́зу |
аўтацэментаво́зам |
| В. |
аўтацэментаво́з |
аўтацэментаво́зы |
| Т. |
аўтацэментаво́зам |
аўтацэментаво́замі |
| М. |
аўтацэментаво́зе |
аўтацэментаво́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтацэ́нтр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтацэ́нтр |
аўтацэ́нтры |
| Р. |
аўтацэ́нтра |
аўтацэ́нтраў |
| Д. |
аўтацэ́нтру |
аўтацэ́нтрам |
| В. |
аўтацэ́нтр |
аўтацэ́нтры |
| Т. |
аўтацэ́нтрам |
аўтацэ́нтрамі |
| М. |
аўтацэ́нтры |
аўтацэ́нтрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтацяга́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтацяга́ч |
аўтацягачы́ |
| Р. |
аўтацягача́ |
аўтацягачо́ў |
| Д. |
аўтацягачу́ |
аўтацягача́м |
| В. |
аўтацяга́ч |
аўтацягачы́ |
| Т. |
аўтацягачо́м |
аўтацягача́мі |
| М. |
аўтацягачы́ |
аўтацягача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.