аўтаўла́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтаўла́снік аўтаўла́снікі
Р. аўтаўла́сніка аўтаўла́снікаў
Д. аўтаўла́сніку аўтаўла́снікам
В. аўтаўла́сніка аўтаўла́снікаў
Т. аўтаўла́снікам аўтаўла́снікамі
М. аўтаўла́сніку аўтаўла́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)