Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

аўтатра́нспартны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтатра́нспартны аўтатра́нспартная аўтатра́нспартнае аўтатра́нспартныя
Р. аўтатра́нспартнага аўтатра́нспартнай
аўтатра́нспартнае
аўтатра́нспартнага аўтатра́нспартных
Д. аўтатра́нспартнаму аўтатра́нспартнай аўтатра́нспартнаму аўтатра́нспартным
В. аўтатра́нспартны (неадуш.)
аўтатра́нспартнага (адуш.)
аўтатра́нспартную аўтатра́нспартнае аўтатра́нспартныя (неадуш.)
аўтатра́нспартных (адуш.)
Т. аўтатра́нспартным аўтатра́нспартнай
аўтатра́нспартнаю
аўтатра́нспартным аўтатра́нспартнымі
М. аўтатра́нспартным аўтатра́нспартнай аўтатра́нспартным аўтатра́нспартных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтатранспланта́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтатранспланта́цыя аўтатранспланта́цыі
Р. аўтатранспланта́цыі аўтатранспланта́цый
Д. аўтатранспланта́цыі аўтатранспланта́цыям
В. аўтатранспланта́цыю аўтатранспланта́цыі
Т. аўтатранспланта́цыяй
аўтатранспланта́цыяю
аўтатранспланта́цыямі
М. аўтатранспланта́цыі аўтатранспланта́цыях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтатрансфарма́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтатрансфарма́тар аўтатрансфарма́тары
Р. аўтатрансфарма́тара аўтатрансфарма́тараў
Д. аўтатрансфарма́тару аўтатрансфарма́тарам
В. аўтатрансфарма́тар аўтатрансфарма́тары
Т. аўтатрансфарма́тарам аўтатрансфарма́тарамі
М. аўтатрансфарма́тары аўтатрансфарма́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтатрансфу́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўтатрансфу́зія
Р. аўтатрансфу́зіі
Д. аўтатрансфу́зіі
В. аўтатрансфу́зію
Т. аўтатрансфу́зіяй
аўтатрансфу́зіяю
М. аўтатрансфу́зіі

Крыніцы: piskunou2012.

аўтатрапі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўтатрапі́зм
Р. аўтатрапі́зму
Д. аўтатрапі́зму
В. аўтатрапі́зм
Т. аўтатрапі́змам
М. аўтатрапі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтатра́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтатра́са аўтатра́сы
Р. аўтатра́сы аўтатра́с
Д. аўтатра́се аўтатра́сам
В. аўтатра́су аўтатра́сы
Т. аўтатра́сай
аўтатра́саю
аўтатра́самі
М. аўтатра́се аўтатра́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтатро́ф

‘мікраарганізм, здольны сінтэзаваць арганічныя рэчывы з неарганічных’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтатро́ф аўтатро́фы
Р. аўтатро́фа аўтатро́фаў
Д. аўтатро́фу аўтатро́фам
В. аўтатро́фа аўтатро́фаў
Т. аўтатро́фам аўтатро́фамі
М. аўтатро́фе аўтатро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

аўтатро́ф

‘мікраарганізм, здольны сінтэзаваць арганічныя рэчывы з неарганічных’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтатро́ф аўтатро́фы
Р. аўтатро́фа аўтатро́фаў
Д. аўтатро́фу аўтатро́фам
В. аўтатро́ф аўтатро́фы
Т. аўтатро́фам аўтатро́фамі
М. аўтатро́фе аўтатро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

аўтатро́ф

‘расліна, здольная сінтэзаваць арганічныя рэчывы з неарганічных’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтатро́ф аўтатро́фы
Р. аўтатро́фа аўтатро́фаў
Д. аўтатро́фу аўтатро́фам
В. аўтатро́ф аўтатро́фы
Т. аўтатро́фам аўтатро́фамі
М. аўтатро́фе аўтатро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

аўтатро́фнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аўтатро́фнасць
Р. аўтатро́фнасці
Д. аўтатро́фнасці
В. аўтатро́фнасць
Т. аўтатро́фнасцю
М. аўтатро́фнасці

Крыніцы: piskunou2012.