аўтасэ́рвісны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтасэ́рвісны аўтасэ́рвісная аўтасэ́рвіснае аўтасэ́рвісныя
Р. аўтасэ́рвіснага аўтасэ́рвіснай
аўтасэ́рвіснае		 аўтасэ́рвіснага аўтасэ́рвісных
Д. аўтасэ́рвіснаму аўтасэ́рвіснай аўтасэ́рвіснаму аўтасэ́рвісным
В. аўтасэ́рвісны (неадуш.)
аўтасэ́рвіснага (адуш.)		 аўтасэ́рвісную аўтасэ́рвіснае аўтасэ́рвісныя (неадуш.)
аўтасэ́рвісных (адуш.)
Т. аўтасэ́рвісным аўтасэ́рвіснай
аўтасэ́рвіснаю		 аўтасэ́рвісным аўтасэ́рвіснымі
М. аўтасэ́рвісным аўтасэ́рвіснай аўтасэ́рвісным аўтасэ́рвісных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)